ფარსადან გორგიჯანიძე (გიორგიჯანიძე)

დაბადების ადგილი: ქ. გორი.

10 წლის ასაკიდან იზრდებოდა ქართლის მეფე როსტომის კარზე, სადაც სრულყოფილად შეისწავლა სპარსული ენა; 1656 წელს იგი როსტომის წარდგინებით შაჰ აბას II-მ სეფიანთა სახელმწიფო დედაქალაქის – ისპანიის ტარუღად (მოურავად) დანიშნა, მაგრამ მალე ეშიკახასბაშის (საპოლიციო უწყების უფროსი) თანამდებობაზე გაამწესეს; მან ირანში 40 წელი გაატარა და არაერთი განსაცდელი გადაიტანა; ირანში ყოფნის დროს ეწეოდა ნაყოფიერ ლიტერატურულ და სამეცნიერო საქმიანობას: მონაწილეობა მიიღო "შაჰ–ნამეს" ქართული ვერსიების გადაწერასა და გალექსვა–რედაქტირებაში; შეადგინა ქართულ–არაბულ–სპარსული ლექსიკონი; ქართულად თარგმნა "მუსულმანთ სასჯულო წიგნი ჯამი–აბასი"; მისი მთავარი თხზულებაა "საქართველოს ცხოვრება"; თხზულება დაწერილია ირანში და როგორც ჩანს დამთავრებულია 1694 წლის I ნახევარში; მასში მოთხრობილია საქართველოსა და მეზობელი ქვეყნების ისტორია, ქართლში ქრისტიანობის გავრცელებიდან XVII საუკუნის დასარულამდე; თხზულება იყოფა 4 ნაწილად; გამოქვეყნებულია მხოლოდ III და IV ნაწილები; IV ნაწილი თარგმნილია ფრანგულად; მწიგნობარი და ისტორიკოსი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.103

• ქართულ-არაბულ-სპარსული ლექსიკონი (ავტორი). - თბილისი, 1941. - 69გვ.