ვარლამ ბურჯანაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ობჩა, ბაღდათის რაიონი.

დაამთავრა გორის საოსტატო სემინარია 1896 წელს, 1898 წელს წინამძღვრიანთკარის სამეურნეო სკოლა.

მუშაობდა მასწავლებლად ქუთაისის გუბერნიაში, საიდანაც პოლიტიკური მოღვაწეობისათვის 1909 წელს გაასახლეს. 1911 წელს ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელმა საზოგადოებამ ვლადიკავკაზის ქართული სკოლის გამგედ აირჩია, მაგრამ როგორც არაკეთილსაიმედო პიროვნება 1913 წელს იქიდანაც დაითხოვეს. 1914–1916წწ. ხელმძღვანელობდა  საქართველოში მასწავლებელთა ორგანიზაციასაც. 1919–1920წწ. იყო თბილისის საქალაქო საბჭოს სასკოლო კომისიის თავმჯდომარე და საზოგადოებრივ საწყისებზე რედაქტორობდა ჟურნალ "განათლებას". 1920–1921წწ. იყო სრულიად საქართველოს მასწავლებელთა პროფკავშირების თავმჯდომარე. მას ეკუთვნის 200–ზე მეტი მეთოდური და პედაგოგიური ხასიათის წერილი და ნარკვევვი, არის  ქართული ენის რამდენიმე სახელმძღვანელოს თანაავტორი. ვარლამ ბურჯანაძის ფუნდამენტური ნაშრომი "ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ისტორია ამიერკავკასიაში" და ამ საზოგადოების სკოლების ისტორია ხელნაწერის სახით გადაეცა იაკობ გოგებაშვილის სახელობის პედაგოგიურ მეცნიერებათა სამეცნიერო–კვლევით ინსტიტუტს (1991 წლიდან იაკობ გოგებაშვილის სახელობის პედაგოგიურ მეცნიერებათა ეროვნული ინსტიტუტი). მეთოდისტი, საზოგადო მოღვაწე.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.509

• ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, მდივანი (1914-1917)