თეიმურაზ გოცაძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემია 1964 წელს.

1971-1983წწ. მუშაობდა საქართველოს ტელევიზიისა და რადიომაუწყებლობის სახელმწიფო კომიტეტის მთავარ მხატვრად; 1986-1988წწ. იყო თბილისის "მხატვრის სახლის" დირექტორი; 1988-2005წწ. საქართველოს სამუზეუმო–საგამოფენო გაერთიანების "სურათების ეროვნული გალერეის" გენერალური დირექტორი; 1994 წლიდან პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწევა თბილისის კულტურის სახელმწიფო ინსტიტუტში; მისი ძირითადი ნამუშევრებია: "ლურჯა ცხენები" (1965), "დაბადება" (1965), "ეფემერები" (1966), "ჩემი საუკუნე" (1980), "ჩემი თბილისი" (1987), "სულიერი საქართველო" (1991); მონუმენტური მხატვრობის ნიმუშები: კულტურის სახელმწიფო ინსტიტუტის საკონფერენციო დარბაზის მოხატულობა (1998), მართვის სისტემების ინსტიტუტის საკონფერენციო დარბაზი (1980, თბილისი); პერსონალური გამოფენები: თბილისი (1976), მოსკოვი, ნიუ–იორკი, სან–დიეგო (1989), თბილისი (2003); ფერმწერი, პროფესორი (1996).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.128; წიგნი ღირსებისა: ტ. 3/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), თენგიზ გაჩეჩილაძე, გურამ სიმონიშვილი.- თბ., 2001. - გვ.45

• 1998 - ღირსების ორდენი
  ქართული სახვითი ხელოვნების განვითარების, მისი პოპულარიზაციის საქმეში შეტანილი დიდი წვლილისა და ნაყოფიერი პედაგოგიური მოღვაწეობისათვის
• 1989 - საქართველოს სახელმწიფო პრემია
• 1989 - საქართველოს სახალხო მხატვარი