გურამ გრიგოლია

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიის ფაკულტეტი 1955 წელს.

1956-1977წწ. მუშაობდა ივ. ჯავახიშვილის სახელობის ისტორიის ინსტიტუტში; 1977-1982წწ. საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის არქეოლოგიურო კვლევის ცენტრში; 1984 წლიდან არის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ლექტორი; 1992-2006წწ. ამავე უნივერსიტეტის არქეოლოგიის კათედრის პროფესორი; 2007 წლიდან თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჰუმანიტარული მეცნიერების ფაკულტეტის არქეოლოგიის მიმართულების სრული პროფესორი; მისი გამოკვლევები ძირითადად ეძღვნება პირველყოფილი საზოგადოების ისტორიისა და ანტიკური ხანის საისტორიო გეოგრაფიულ პრობლემებს; სადაზვერვო მუშაობის შედეგად გამოავლინა მრავალი სხვადასხვა ხასიათისა და პერიოდის არქეოლოგიური ძეგლი; მისი მონაწილეობით გაითხარა – ბრილის სამაროვანი (1952-1953), ხოვლეგორა (1955-1957), წოფის (1957-1958), წონისა და ჯრუჭულის (1958-1963), ქვაჭარისა და სვანთა სავანის (1958-1965) მღვიმეები; ენგურის ხეობის ძეგლები (1963-1971); ხორშის ნეოლითური ნამოსახლარი (1966-1981); ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1992), პროფესორი (1994).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.155

• ეგრის-ლაზიკის სამეფოს საისტორიო გეოგრაფიის პრობლემები (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1994. - 153გვ.
• ცენტრალური კოლხეთის ნეოლითი პალური (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1977. - 129გვ.