გურგენ IV

ბაგრატიონთა კლარჯეთის შტოს წარმომადგენელი, ადარნასე II-ს ძე, ერისთავთერისთავი (918-941); ერისთავთერისთავობა მიიღო მისი ბიძის აშოტ კუხის (ადარნასე II-ის ძმა) გარდაცვალების შემდეგ; ისტორიკოსი სუმბატ დავითის ძე მას უწოდებს "დიდ ერისთავთერისთავს" და "დიდ გურგენს", რომელმაც სიმხნევითა და გადახდილი ბრძოლებით გადაამეტა თავის წინაპრებს და "დაიმორჩილა ყოველნი გარემოსნი"; გიორგი მერჩულის სიტყვით იგი იყო "დიდი ხელმწიფე ფრიადთა ნათესავთა"; ხოლო სომეხი ისტორიკოსი იოანე დრასხანაკერტცი მას უწოდებდა "ქართველთა დიდ მთავარს", რომელიც ებრძოდა სომეხ ბაგრატუნებს სამშვილდის ციხისათვის; იგი ებრძოდა სამფლობელოებისათვის საკუთარ ბიძაშვილებსაც, ცდილობდა კეისრისაგან კურაპალატობის პატივის მიღებას, მაგრამ უშედეგოდ; აქტიურად იყო ჩარეული აფხაზთა სამეფოს ტახტისათვის ბრძოლაში, რომელიც აფხაზთა მეფის კონსტანტინე III–ის გარდაცვალების შემდეგ მის შვილებს გიორგისა და ბაგრატს შორის მიმდინარეობდა (ეს უკანასკნელი მისი სიძე იყო); გურგენ IV-მ დაასრულა ხანძთის ახალი ეკლესიის მშენებლობა.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.211