იოსებ ბაქრაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი არბო, გორის რაიონი.

XIX საუკუნის 70–იანი წლებიდან ჟურნალ-გაზეთებში "დროება", "ივერია", "მნათობსა" და "კვალში"  აქვეყნებდა ლექსებს, წერილებსა და თარგმანებს; იგი  ქართველ ხალხოსნებთან ერთად მოღვაწეობდა, მონაწილეობდა სცენისმოყვარეთა წარმოდგენებში, ზრუნავდა ქართული თეატრის რეპერტუარისთვის; გ. სუნდუკიანთან ერთად თარგმნა მისი პიესები "პეპო", 1895),  "ხათაბალა", "კიდევ ერთი მსხვერპლი"; ასევე თარგმნა ჯ. ბაირონის "ჩაილდ-ჰაროლდი"(1879), ვ. სკოტის "აივენგო"(1895), ვ. ალფიერის "ვირგინია"(1873), კ. გუცკოვის "ურიელ აკოსტა", ფ. შილერის "მარიამ სტიუარტი"(1892), "პაცის ჯალაბობა", ვ. პოტოს "საქართველო და მისი ისტორიული წარსული დრო"(1894 წელს დაიბეჭდა ცალკე წიგნად), მისი ზოგიერთი ორიგინალური თუ თარგმნილი ლექსი–"მე ქართველი ვარ!", "სიმღერა" ("არც სახლი მაქვსმ არც კარი"), ჰაინეს "ტურფავ, ტურფავ" და სხვა ხალხურ სიმღერებად იქცა. მთარგმნელი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.375; ქართველი პოეტები : ენციკლოპედია / შეადგინა ალექსანდრე ელერდაშვილმა.- თბ.,2021.- გვ.52

• კრებული (ავტორი). - თბილისი, ფედერაციას გამომც. და სტ., 1938. - 109გვ.