ალდე კაკაბაძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის კერამიკის ფაკულტეტი 1957 წელს, 1963 წელს ასპირანტურა.

1957-1960წწ. თბილისის კერამიკული სკოლის, თბილისის 57-ე საშუალო სკოლის, თბილისის სარეწაო კავშირების საკონსტრუქტორო ბიუროს პედაგოგი; 1964 წლიდან თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის კერამიკის კათედრის პედაგოგი; 1980 წლიდან პროფესორი. ამავე წლებში მონაწილეობდა სხვადასხვა საერთაშორისო გამოფენებში: კერამიკის საერთაშორისო გამოფენაზე ჟენევაში (1966), საერთაშორისო გამოფენა-კონკურსზე ფიეცაში (1970), მსოფლიო გამოფენაზე ვალორისში (1970); წარმატებით მონაწილეობდა კერამიკოსთა საერთაშორისო სიმპოზიუმზე შიკლოშში, გამოფენაზე მონრეალში (1967), იუგოსლავიაში (1968), საფრანგეთში (1970). ავტორია ნამუშევრებისა: "ძველებური სიმღერა", "მიტოვებული სოფელი", კერამიკული პორტრეტი "კახელი", მარანი "ორნი", მარანი "საქართველო". პერსონალური გამოფენები მოეწყო თბილისში (1974), მოსკოვში (1977), კოპენჰაგენში (1979), ნანტში (1982), ვლადიმირში (1983). მისი ნამუშევრები მსოფლიოს არაერთი ქვეყნის მუზეუმებშია დაცული. მიღებული აქვს ჟენევის საერთაშორისო გამოფენის დიპლომი (1966), საერთაშორისო გამოფენა-კონკურსის(ფიეცა) საპატიო დიპლომი (1970), მსოფლიო გამოფენაის (ვალორისი) პირველი ხარისხის დიპლომი (1970), სსრკ სამხატვრო აკადემიის საპატიო დიპლომი, კერამიკული ნამუშევრების სერიისათვის (1972), საქართველოს მხატვართა კავშირის მედალი, საუკეთესო კერამიკული ნამუშევრისთვის (1976).

წყარო: ვინ ვინაა საქართველოში: ქართული ბიოგრაფიული ცნობარი. –  თბ., 1998-1999. - გვ. 165; კვირა-საინფორმაციო ანალიტიკური პორტალი: kvira.ge; წიგნი ღირსებისა: ტ. 3/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), თენგიზ გაჩეჩილაძე, გურამ სიმონიშვილი.- თბ., 2001. - გვ.281

• საქართველოს მხატვართა კავშირი, წევრი

• 1998 - ღირსების ორდენი
  ქართული სახვითი ხელოვნების განვითარებაში, მის პოპულარიზაციაში შეტანილი პირადი დიდი წვლილისა და ნაყოფიერი პედაგოგიური მოღვაწეობისათვის
• 1987 - საქართველოს სახალხო მხატვარი
• 1976 - საქართველოს დამსახურებული მხატვარი