კონსტანტინე ბარამიძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა: საქართველოს ინდუსტრიული ინსტიტუტის სამთო ფაკულტეტი 1938 წელს; ქ. დნეპროპეტროვსკის სამთო ინსტიტუტის ასპირანტურა 1941 წელს.

1952 წელს დაინიშნა საკავშირო ქვანახშირის ინსტიტუტის საქართველოს ფილიალის დირექტორად; 1953-1958წწ. მუშაობდა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის რექტორის მოადგილედ სამეცნიოერო დარგში და ამავდროულად თანამშრომლობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ლითონისა და სამთო საქმის ინსტიტუტში, ამ პერიოდში მონაწილეობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის სამთო მექანიკის ინსტიტუტის ჩამოყალიბებაში, რომელიც 1957 წელს იქნა დაფუძნებული; 1954-1972წწ. იყო საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სამთო საწარმოთა ელექტროფიკაციისა და ავტომატიზაციის კათედრის გამგე, 1973-1976წწ.  იყო ამავე ინსტიტუტის პრორექტორი. მისი შრომები ეხება სამთო საწარმოთა ავტომატიზაციისა და კიდული ბაგირგზების თეორიის საკითხებს, არის 16 გამოგონების ავტორი, მ. შ. ერთი (საშახტო ამწეებისა და საბაგირო გზების ამძრავი) დაპატენტებულია შვეიცარიაში,  იტალიაში, იაპონიასა და სხვა ქვეყნებში. ტექნიკის მეცნიერებათა დოქტორი (1952), პროფესორი (1953). მეცნიერი ელექტრომექანიკისა და საწარმოთა ავტომატიზაციის დარგში.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.356; საქართველოს ენერგეტიკოსები=Georgian Power Engineers: ენციკლოპედია.- თბილისი,. 2016.- გვ. 29-30

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, წევრ–კორესპონდენტი (1974-1978)

• 1962 - საქართველოს მეცნიერებისა და ტექნიკის დამსახურებული მოღვაწე
• საპატიო ნიშნის ორდენი

• ავტომატური რეგულირების თეორიის საფუძვლები : სახელმძღვ. პოლიტექნ. ინ-ტის სტუდენტებისათვის (ავტორი). - თბილისი, განათლება, 1966. - 275გვ