გიგა ბათიაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სამხატვრო აკადემია 1958 წელს.

1967 წლიდან ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას სამხატვრო აკადემიაში; 1973-1979წწ. იყო ტექნიკის ესთეტიკის საკავშირო სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტის საქართველოს ფილიალის მთავარი მხატვარი და დირექტორის მოადგილე სამეცნიერო დარგში; 1978 წლიდან ხელმძღვანელობდა საპროექტო ინსტიტუტის "თბილქალაქპროექტის" თბილისის სახელმწიფო დაცვითი ზონის რეკონსტრუქცია-რეგენერაციის სპეციალური არქიტექტურის სახელოსნოს. არის  ისტორიული ქალაქების აღდგენა-განაშენიანების დარგში სამეცნიერო გამოკვლევების ავტორი. ძირითადი ნამუშევრები: თბილისის მეტროპოლიტენის სადგური "300 არაგველი"(1967), თბილისის ფუნიკულიორის ქვედა სადგური(1970-19711, თანაავტორები: არქიტექტორი ტ. ქუთათელაძე, მხატვარი ვ. ქოქიაშვილი ), იტალიელთა წინააღმდეგობის მოძრაობის გმირთა მემორიალი პერეზაში(ქ. არონის მახლობლად, იტალია, 1972), თბილისის ისტორიული უბნების–შარდენის ქუჩის, ბამბის და რკინის რიგების, კ. ლესელიძისა და დუტუ მეგრელის ქუჩების, ღვინის აღმართის, ქარვასლის, სიონის ტაძრის მიმდებარე ტერიტორიისა და ორბელიანთ უბნის განაშენიანების რეკონსტრუქცია-რეგენერაციის(1979–1989), ძველი თბილისის ცალკეული შენობების, მეიდნის, ქეთევან წამებულის პროსპექტისა და ბარათაშვილის აღმართის მიმდებარე ტერიტორიის რეკონსტრუქცია-რეგენერაციის პროექტების ავტორი. არქიტექტურის საერთაშორისო აკადემიკოსი(1992). 1983 წელს გადაეცა საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის ჯილდო "სამკერდე ჯვარი"; 1985 წელს თბილისის ისტორიული ნაწილის ქალაქთმშენებლობითი გარემოს ორგანიზაციისათვის არქიტექტორთა საერთაშორისო კავშირის პრემია.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.328

• რუსეთის არქიტექტურისა და სამშენებლო მეცნიერებათა აკადემია, წევრი (1994-)
• საქართველოს არქიტექტორთა კავშირის გამგეობა, წევრი
• საქართველოს არქიტექტორთა კავშირის გამგეობა, მდივანი (1980-1992)

• 1996 - თბილისის საპატიო მოქალაქე
• 1987 - სსრკ სახელმწიფო პრემია (შ. ყავლაშვილთან ერთად)
  თბილისის ისტორიული ნაწილის ქალაქთმშენებლობითი გარემოს ორგანიზაციისათვის
• 1982 - საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე

• ჩემი ცხოვრება თბილისის არქიტექტურაში (ავტორი). - თბილისი, უსტარი, 2013. - 440გვ.