დავით (რექტორი)

დაამთავრა თბილისის სემინარია დაახლოებით 1764-1765წწ.

70-იანი წლების ბოლოსა და 80-იანი წლების დასაწყისში იყო ერეკლე II–ის კარზე მდივან-მწიგნობარი და გაიოზ რექტორთან ერთად ხელმძღვანელობდა განათლების საქმეს; 1783 წელს გაიოზ რექტორის რუსეთში გამგზავრების შემდეგ იყო თელავის სემინარიაში ჯერ რექტორის მოვალეობის შემსრულებელი, 1790 წლიდან სემინარიის გაუქმებამდე (1801) კი მისი რექტორი; ეწეოდა ნაყოფიერ სამეცნიერო-პედაგოგიურ მოღვაწეობას; სემინარიაში ასწავლიდა გრამატიკას, თეორიულ ფიზიკას, ეთიკას, მაგრამ ოფიციალური სასწავლო გეგმები არ აკმაყოფილებდა და ფართოდ გაშალა საგანმანათლებლო მუშაობა - სემინარიაში დააარსა ლიტერატურული-შემოქმედებითი წრე; ავტორია მრავალი სახელმძღვანელოსი – "არითმეტიკა", "სწავლანი ოთხნაწილედნი", "ქართული წერის დედნები"; მეფე გიორგი XII–ის დავალებით დავით რექტორს შეუმოწმებია ნათლისმცემლის, კალოუბნის, სიონის, ქაშვეთის, მცხეთისა და ანჩისხატის სკოლები; მან შეადგინა ხელნაწერთა სია, რომელიც ცნობილია 1810 წლის კატალოგის სახელწოდებით; მასვე ეკუთვნის მეორე ბიბლიოგრაფიული ნაშრომი – "ძველთა ქართველთა მთარგმნელთათვის", სადაც თავმოყრილია ცნობები ძველი ქართველი მწერლებსა და მთარგმნელებზე; დავით რექტორი ეწეოდა ლექსიკოგრაფიულ მუშაობასაც; განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია სულხან–საბა ორბელიანის ლექსიკონის კომენტარები (დაზუსტებულია ცალკეული სიტყვების მნიშვნელობა, ზოგჯერ კი დამატებულია ახალი სიტყვები თავისი განმარტებით); დავით რექტორის პოეტურ მემკვიდრეობაში შეიმჩნევა ფრანგ განმანათებელთა იდეების კვალი და ანტონ I-ის  სქოლასტიკური სკოლის გავლენა; იყო დახვეწილი  კალიგრაფი; მის მიერ გადაწერილ მრავალრიცხოვან ხელნაწერთაგან აღსანიშნავია ქართული სიტყვაკაზმული მწერლობის ორტომიანი ანთოლოგია (ხელნაწერი S-1511, 1512, კ. კეკელიძის სახელობის ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.291; ქართველ მოღვაწეთა ლექსიკონი, 1801-1952: ტ. I ა-დ / იოსებ იმედაშვილი.-თბ.,2018.-გვ. 835

• თხზულებანი (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1997. - 132გვ.