აბდულა–ბეგი

აბდულა–ბეგი(არჩილი) იყო ქართლის მეფის იესეს და ერეკლე I–ის ასულის ელენეს ძე. ქართლის სამეფო ოჯახის პრეტენდენტი. 1735 წელს სპარსელებმა ჯერ გორის, შემდეგ კი თბილისის ნაიბად(გამგებელი) დანიშნეს. 40–იანი წლების დამდეგს თბილისში მჯდომი ირანელი ხანის მრჩეველი იყო. 1744 წელს საუფლისწულოდ გადასცეს ქვემო ქართლი. 1747 წელს  თეიმურაზ II ირანს გაემგზავრა და ქართლის მმართველობა ერეკლე II–ს დაავალა, ხოლო აბდულა–ბეგი დამხმარედ დაუტოვა. აბდულა ბეგმა გამეფება მოინდომა, გამაგრდა თავის რეზიდენციაში–სამშვილდის ციხეში, დამხმარედ მიიწვია დაღესტნელი მოთარეშენი, მიიმხრო თბილისის ციხეში მყოფი ყიზილბაშები და ერეკლე II–ს შეებრძოლა. ერთწლიანი ბრძოლა აბდულა–ბეგის დამარცხებით დამთავრდა.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.26