გიორგი ალხაზაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. ქუთაისი.

დაამთავრა საქართველოს ინდუსტრიული ინსტიტუტის ქიმიური ტექნოლოგიის ფაკულტეტი 1939 წელს და გოროხოვეცის სამხედრო აკადემია 1950 წელს.

1941–1945 წლებში მოქმედ არმიაში იყო ბრიგადის, შემდეგ დივიზიის ქიმიური სამსახურის უფროსი. 1945–1953 წლებში მთავარსამთომშენის მეცნიერ–თანამშრომელი. 1953 წლიდან მუშაობდა სრულიად საკავშირო ქიმიური ტექნოლოგიების სამეცნიერო–კვლევითი ინსტიტუტის უფროს მეცნიერ–თანამშრომლად, ლაბორატორიის ხელმძღვანელად. 1961–1971 წლებში, 1971 წლიდან გარდაცვალებამდე განყოფილების უფროსად. სათავეში ედგა იშვიათი და რადიოაქტიური ლითონების გამოყენების ახალი ტექნოლოგიების ათვისების მნიშვნელოვან სამუშაოებს. ყოფილ საბჭოთა კავშირში და აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებში უშუალოდ ხელმძღვანელობდა კომპლექსური წიაღისეულის გადამუშავებისა და ათვისების მსხვილ საწარმოთა  დაპროექტებასა და ამოქმედებას. მან შექმნა მძლავრი ნედლეულის(კერძოდ ურანის) ბაზა და მისი გადამუშავების ტექნოლოგია. მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვის რთული ფოსფორიანი სასუქების, მოლიბდენის, სკანდიუმისა და სხვა ძვირფასი ლითონების  მასალების დამზადების ტექნოლოგიის განვითარებაში. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები. ტექნიკურ მეცნიერებათა დოქტორი(1964), პროფესორი(1970). 

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.117

• 1966 - ლენინური პრემია
  ურანის გადამუშავების ტექნოლოგიის შექმნისათვის