ამბროსი ნეკრესელი

ამბროსი ნეკრესელი (წილკნელი, მანგლელი) იყო სასულიერო მოღვაწე, მქადაგებელი. 1794–1812 წლებში იყო ნეკრესის ეპისკოპოსი. მხარს უჭერდა ერეკლე II–ის პოლიტიკას. იგი წერდა ლექსებსაც, თუმცა  უმთავრესად ცნობილია, როგორც ბრწყინვალე საეკლესიო ორატორი. მისი ქადაგებანი გამსჭვალულია დიდი პატრიოტული გრძნობით, მათში აისახა 1785 წლის ომარ–ხანის კახეთზე თავდასხმის ისტორია, ლეკების თარეშით გამოწვეული ქვეყნის ჭირ–ვარამი, 1795 წელს აღა–მაჰმად ხანის გამანადგურებელი შემოსევა, გულისტკივილი საქართველოში არსებული შინააშლილობის გამო და სხვ. ამბროსი ნეკრესელი დიდ იმედს ამყარებდა ერთმორწმუნე რუსეთის დახმარებაზე და ზრუნავდა ერეკლე II–ის პოლიტიკური კურსის განმტკიცებისათვის. იგი მიზნად ისახავდა ქვეყნის მძიმე და საგარეო და საშინაო ვითარების წარმოჩენას და ამით მრევლის პატრიოტულ აღტკინების გაძლიერებას. მრავალი სასულიერო წიგნის გარდა გადაუწერია საქართველოს ისტორია. იგი იყო თავისი დროის ერთ–ერთი საუკუთესო კალიგრაფთაგანი, წერდა ნუსხურითა და მხედრულით.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.123; ქართველ მოღვაწეთა ლექსიკონი:1801-1952: ტ.I .-თბ.,2018.-გვ.136

• ქადაგებანი (ავტორი). - თბილისი, ზეკარი, 2003. - 280გვ.
• ქადაგებანი და მოძღვრებანი (ავტორი). - ე. ხელაძის სტ., 1881