ელდარ ისაკაძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

სწავლობდა ვანო სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიაში 1954–1957წწ. და პეტრე ჩაიკოვსკის სახელობის მოსკოვის სახელმწიფო კონსერვატორიაში 1957–1960წწ.

1962 წლიდან იყო ვ. სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის პედაგოგი, 1984 წლიდან პროფესორი, 1974–1976 წწ. კაიროსკონსერვატორიის პროფესორი; შემდეგ დაბრუნდა თბილისში და 1990 წლამდე კონსერვატორიაში ასწავლიდა; 1990 წლიდან ცხოვრობდა გერმანიაში, ქ. ინგოლშტადტში, მუშაობდა კამერულ ორკესტრში, რომელსაც მისი და ლიანა ისაკაძე ხელმძღვანელობდა; 1994 წლიდან იქვე მუშაობდა პედაგოგად დ. ოისტრახის სახელობის მუსიკალურ აკადემიაში; მისი დაკვრა საშემსრულებლო კულტურით, ხალასი ექსპრესიით და ტემპერამენტით გამოირჩეოდა; ქართველი კომპოზიტორების  მთელი რიგი ახალი ნაწარმოებების პირველი შემსრულებელია, მათ შორის ო. თაქთაქიშვილის, ს. ცინცაძისა და ვ. აზარაშვილის სავიოლონჩელო კონცერტები; პირველმა საქართველოში შეასრულა ს. პროკოფიევის კონცერტი–სიმფონია და დ. შოსტაკოვიჩის N1 კონცერტი; გასტროლებს მართავდა სსრკ ქალაქებში და საზღვარგარეთ; გარდაიცვალა გერმანიაში, ქ. ინგოლშტადტში.

წყარო: მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი. – თბ., 2007. – გვ. 121

• 1983 - საქართველოს სახალხო არტისტი
• 1960 - ამიერკავკასიის მუსიკოს-შემსრულებელთა კონკურსი, ლაურეატი
• 1957 - ვიოლონჩელისტთა რესპუბლიკური კონკურსი, პირველი პრემია