პოლიევქტოს კარბელაშვილი

დაბადების ადგილი: სოფელი ჭალა, ახლანდელი კასპის რაიონი.

საფუძვლიანი განათლება მიიღო ჯერ გორის სასულიერო სასწავლებელში, შემდეგ თბილისის სასულიერო სემინარიაში.

ის მოღვაწეობდა ქ. თბილისში, ქ. გურჯაანში და აღმოსავლეთ საქართველოს სხვადასხვა სოფლებში; ამავე დროს ეწეოდა კვლევით მუშაობას და ხშირად აქვეყნებდა საინტერესო მასალებს ჟურნალ-გაზეთებში; ავტორია წიგნებისა: "ქართული საერო და სასულიერო კილოები, ისტორიული მიმოხილვა" (1898), სადაც განხილულია მიქაელ მოდრეკილის "იადგარი" და გამოთქმულია საყურადღებო შეხედულება საგალობლებში ჩართულ სამუსიკო ნიშნებზე, მოცემულია ჰიპოთეზა ქართული საეკლესიო მუსიკის წარმართული ჰანგებიდან წარმოშობის შესახებ; ქართული საგალობლები პოლიევქტოს და ვასილ კარბელაშვილებისაგან ჩაიწერა და ერთ კრებულად გამოსცა მ. იპოლიტივ–ივანოვმა, იგივე მასალა ქალ-ვაჟთა გუნდისათვის დაამუშავა და კრებულის სახით დაბეჭდა ზ. ფალიაშვილმა (1910); იყო საქართველოს ისტორიის მოამაგეც - გადაწერა და შემოინახა 2000-მდე სიგელ-გუჯარი, რომლებიც ამჟამად დაცულია საქართველოს ცენტრალურ არქივში; მან დიდი ღვაწლი გასწია XII-XIII სს. "ქრონიკის" შედგენის საქმეში, აქ დაუნჯებულია მდიდარი დოკუმენტური, ეპიგრაფიკული, ეთნოლოგიური და ფოლკლორული მასალები (იხ. საქართველოს ისტორიის ქრონიკები. თბ., 1880 წ.); აღსანიშნავია მისი საგამომცემლო მოღვაწეობა, მოამზადა და გამოსცა ძველი ქართული ლიტერატურის ძეგლები: "ვეფხისტყაოსნის" დამატებანი (1880, N3, "ივერია"), ანტონ I-ის "მზა–მეტყველება" (1892), იოანე საბანისძის "აბო თბილელის წამება" (1899), "წმინდა ნინოს ცხოვრების" მეტაფრასული რედაქცია, რომელიც არსენ ბერს (XI-XIIსს.) მიეწერება (1902), "ღვთისმშობლის მიერ სასწაულებრივი ხსნა კონსტანტინეპოლისა" (1903), იოანე ხელაშვილის "ოქროს წყარო" (1905); მის ოჯახს უდიდესი წვლილი მიუძღვის ქართული საერო სიმღერებისა და სასულიერო საგალობლების მოძიება-შესწავლაში, კერძოდ, ქართლ-კახური სიმღერა-გალობის შენარჩუნების საქმეში - ამიტომ ამ საგალობლებს მეორენაირად "კარბელაანთ კილოს" უწოდებენ; იყო მგალობელი, დეკანოზი. მომავალი თაობის საკეთილდღეოდ გაწეული უანგარო და სამაგალითო მსახურებისათვის ხუთი ძმა კარბელაშვილი საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის წმიდა სინოდმა 2011 წლის 20 დეკემბერს წმინდანებად შერაცხა და მათი ხსენების დღედ კი ძმათა პეტრესი და ანდრიას ტირიფონას ველზე მოწამეობრივად აღსრულების დღე  6 სექტემბერი დააწესა.

წყარო: მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი. – თბ., 2007. – გვ.130; orthodoxy.ge; ქართველ მოღვაწეთა ლექსიკონი, 1801-1952: ტ. II ე-ლ / იოსებ იმედაშვილი.-თბ.,2021.-გვ.557; ტრადიციული მრავალხმიანობის კვლევის საერთაშორისო ცენტრი: polyphony.ge

• ძველი ანჩისხატის ტაძარი ქ. ტფილისში (ავტორი). - ტფილისი, სტ. "გუტენბერგი", 1902. - 57გვ.
• პარაკლისი ხელთ-უქმნელისა ანჩის-ხატისა (ავტორი). - ტფილისი, სტ. "გუტენბერგი" (თ. გ. დიასამიძე), 1902. - 16გვ.
• იერარქია საქართველოს ეკლესიისა : კათალიკოსნი და მღვდელ-მთავარნი (ავტორი). - თბილისი, მ. შარაძის და ამხ. სტ., 1900. - 212გვ.
• ქართული საერო და სასულიერო კილოები (ავტორი). - ტფილისი, ექ. ივ. ხელაძის სტ., 1898. - 97გვ.