ივანე ფალიაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. ქუთაისი.

ერთხანს ორგანისტად მუშაობდა თბილისის ქართველ კათოლიკეთა ეკლესიაში; 1888 წლიდან თავის ძმასთან, ზაქარია ფალიაშვილთან ერთად მღეროდა ლადო აღნიაშვილის ეთნოგრაფიულ გუნდში; სადირიჟირო მოღვაწეობა დაიწყო ქართული თეატრის საოპერო დასში; 1892 წელს მიწვეულ იქნა თბილისის "სამუსიკო წრის" დირიჟორად(აქ მის სპექტაკლებში მონაწილეობდა თედორე შალიაპინი); 1893–1922წწ. მუშაობდა აგრეთვე უკრაინისა და რუსეთის საოპერო თეატრებში დირიჟორად და ქორმაისტერად; 1922–1934წწ. მუშაობდა თბილისის საოპერო თეატრის მთავარ დირიჟორად, შექმნა "აბესალომ და ეთერის" და "დაისის" შესრულების მხატვრული ტრადიცია; 1923–1928წწ. იყო "ახალგაზრდა ქართველ მუსიკოსთა საზოგადოების" სიმფონიური ორკესტრის ერთ-ერთი დამაარსებელი, დირიჟორი და სამხატვრო ხელმძღვანელი; მის რეპერტუარში შედიოდა ქართველ, რუს და უცხოელ კომპოზიტორთა 80-ზე მეტი ოპერა; დირიჟორობდა სიმფონიურ კონცერტებს; მისი დირიჟორობით თბილისში პირველად აჟღერდა ბეთჰოვენი IX სიმფონია; ფალიაშვილის შესრულება გამოირჩეოდა მაღალი ოსტატობითა და ემოციურობით; იყო პიანისტი და ორგანისტი.

წყარო: მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი. – თბ., 2007. – გვ. 276; ქართველ მოღვაწეთა ნეკროპოლი. წ. 1/ შეადგ., წინასიტყვაობა, შენიშვნები და საძიებელი დაურთო სოლომონ ხუციშვილმა. -თბ., 1961. -გვ.96

• საქართველოს სახალხო არტისტი