ფილიმონ ქორიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი გამოჩინებული, ახლანდელი ზემო აბაშა, სამტრედიის რაიონი.

1864–1872წწ. დაეუფლა ვოკალურ ხელოვნებას მილანში(ფ. რონკონისთან), მღეროდა "ლა სკალაში"; იტალიურმა პრესამ ის იტალიის საუკეთესო ბანად აღიარა; 1872 წელს გასტროლებით შემოიარა ევროპისა და სამხრეთ ამერიკის(რიო –დე–ჟანეირო) მრავალი საოპერო სცენა, 1874–1881წწ. კონცერტებს მართავდა იტალიის ქალაქებში კორიჯიოს ფსევდონიმით; 1873 წლიდან იყო პეტერბურგის "მარიას" თეატრის სოლისტი; 1881 წელს დაბრუნდა საქართველოში და აქტუალურ საზოგადო მოღვაწეობას შეუდგა; ამავე წლიდან გახდა თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის სოლისტი; შეასრულა: სუსანინის(გლინკას "სიცოცხლე მეფისათვის"), დემონის(რუბინშტეინის "დემონი"), დონ ბაზილიოს(როსინის "სევილიელი დალაქი"), რუსლანის(გლინკას "რუსლან და ლიუდმილა") პარტიები; იყო ქართული საოპერო ხელოვნების ერთ–ერთი ფუძემდებელი; პირველი ქართველი პროფესიონალი მომღერალი; უდიდესი წვლილი მიუძღვის ქართული ხალხური სიმღერა–გალობის თავმოყრის, ჩაწერისა და გავრცელების საქმეში; 1893 წელს ოზურგეთში გაემგზავრა საგალობლების ჩასაწერად; წელიწადზე მეტხანს დარჩა გურიაში და 12 ვრცელი ალბომი შეადგინა, აქ მან სულ ჩაიწერა 5532 საგალობელი; თავისუფალ დროს მუსიკის სახელმძღვანელოს შექმნაზე მუშაობდა "სახელმძღვანელო ნოტებისა და მისი კანონების შესწავლისათვის", რომელიც 1895 წელს გამოსცა; 1897 წლის დასაწყისში მან დაასრულა ოზურგეთში საგალობლების ნოტებზე ჩაწერა და 2 თებერვალს გამართა გამოსამშვიდობებელი კონცერტი, რომელშიც მონაწილეობა მიიღო მის მიერ შედგენილმა გუნდმა; დადიოდა სოფლებში, მონასტრებში, გამუდმებით ეძებდა და იწერდა ძველ ქართულ საგალობლებს; 1895–1911წწ. შეკრიბა და გამოსცა საგალობლების 4 კრებული; დაწერილი აქვს ასევე ვოკალური და საფორტეპიანიო ნაწარმოებები; 1910 წლისთვის ის ოზურგეთის სასულიერო სასწავლებელში გალობას ასწავლიდა; ოცნებობდა ქართული ხალხური მუსიკის უფრო კვალიფიციურ ჩაწერასა და დამუშავებაზე; იყო ქართული სახალხო გუნდების ორგანიზატორი და ლოტბარი, პირველი ქართველი მუსიკოსი, ვინც ქართული მრავალხმიანობა ნოტებზე გადაიტანა; მისი ხელნაწერები დაცულია ხელნაწერთა ეროვნულ ცენტრში; მისი მოსწავლე იყო ქართული საეკლესიო საგალობლების მოამაგე, და საზოგადო მოღვაწე წმინდა ექვთიმე აღმსარებელი(ერისკაცობაში - ესტატე კერესელიძე), სწორედ წმიდა ექვთიმემ გადაარჩინა ქორიძის ხელნაწერები, გადაწერა ისინი, სისტემატიზაციაში მოიყვანა და გაამდიდრა კიდეც ახალი მასალით; ფ. ქორიძე გარდაიცვალა 1911 წელს ბახმაროში, დაკრძალეს ოზურგეთის ბაღში, სადაც იდგა ხის ეკლესია, ამჟამად საფლავი დაკარგულია; 1990 წლის 21 მაისს ოზურგეთში დაიდგა მისი ბიუსტი(მოქანდაკე ირაკლი რევაზიშვილი, არქიტექტორი გულღია სალუქვაძე); ეკლესიისა და სამშობლოს წინაშე გაწეული ღვაწლისა და თავდადებისათვის, საქართველოს ეკლესიის წმიდა სინოდმა, 2011 წლის 20 დეკემბერს შერაცხა წმინდანთა დასში, წოდებით: წმიდა ფილიმონ მგალობელი, ერისათვის თავდადებული.

წყარო: მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი. – თბ., 2007.– გვ. 301; ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.10.-თბ., 1986.-გვ.550