ილია აისბერგი

დაბადების ადგილი: ქ. ოდესა.

დაამთავრა პეტერბურგის კონსერვატორია საფორტეპიანო განყოფილება 1902 წელს.

სწავლობდა კომპოზიციას ნ. ა. რიმსკი–კორსაკოვთან და ვენაში პედაგოგ ი. ცეხნერთან; 1906–19017წწ. იყო თბილისის მუსიკალური სასწავლებლის პედაგოგი(ფორტეპიანო); 1917–1923წწ. და 1934–1942წწ. ვ. სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის პედაგოგი, პროფესორი; პარალელურად 1923–1934წწ. იყო ბაქოს კონსერვატორიის პროფესორი, 1924–1930წწ. კი რექტორი; აისბერგის პედაგოგიურმა მოღვაწეობამ თვალსაჩინო როლი ითამაშა საქართველოს საფორტეპიანო საშემსრულებლო კულტურის განვითარებაში; მისი ქართველი მოწაფეები იყვნენ: ა. ბალანჩივაძე, რ. გლეზერი, მ. ევთიშვილი, თ. ქუთათელაძე, თ. შავერზაშვილი, ნ. ჩიქოვანი, ე. აგაბეკოვა.

წყარო: ქართული მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი. – თბ., 2015. – გვ. 18