კოტე დოდაშვილი

მოღვაწეობდა XIX საუკუნის 80–იან და XX საუკუნის 10–იან წლებში; ავტორია გრამატიკისა და ქართული ლექსთწყობის საკითხებისადმი მიძღვნილი რამდენიმე წერილისა ("საგრამატიკო ესკიზი, ზოგიერთი მოსაზრებანი ზმნაზე და ზმნის გამო", "ქართული ლექსწყობა", "საგრამატიკო კვლევა", "ახალი გზა-კვალი ქართული გრამატიკის კვლევა-ძიებისა"), რომლებიც იბეჭდებოდა "ივერიაში", "კვალსა" და "მოამბეში"; მას ეკუთვნის უღვლილებაში ფორმათა წარმოების მიხედვით ზმნების დაჯგუფების პირველი მცდელობა, ქართული გრამატიკების მიხედვით მანვე დაწვრილებით გააანალიზა ამ საკითხის ისტორია; შეადგინა ქართული ენის თანხმოვანთა კლასიფიკაციის ცხრილი, ქართული ბგერების ქართული და რუსული სატრანსკრიფციო ნიშნები; იგი ასევე ეხება სალიტერატურო ქართულის სიწმინდის საკითხებსაც; ქართველურ (ივერიულ) ენათა გენეტიკური ურთიერთობის კვლევა მას წინა აზიის მკვდარ და ცოცხალ კავკასიურ ენებთან კავშირში ესახებოდა; მან დაასაბუთა ქართული ლექსთწყობის სილაბურ-ტონურობა, განსაზღვრა ქართული პროსოდიის თავისებურებანი და სწორად მიუთითა მისი აქცენტუაციის სპეციალურ ხასიათზე; იგი კარგად იცნობდა თავისი დროის ენათმეცნიერების ნაშრომებს; იყო პოლიგლოტ-ლინგვისტი, კვლევისას იყენებდა როგორც ქართველურ, ისე ევროპული ენების, ასევე ძველ ბერძნულ, სომხურ, არაბულ და სპარსულ მასალებს. სოლომონ დოდაშვილის შვილიშვილი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.465; ქართველ მოღვაწეთა ლექსიკონი, 1801-1952: ტ. I ა-დ / იოსებ იმედაშვილი.-თბ.,2018.-გვ.876