სანდრო ჩხეტია

დაბადების ადგილი: სოფელი კორცხელი, ზუგდიდის მაზრა.

დაამთავრა ხონის საოსტატო სემინარია 1895 წელს და იმავე წელს სოფელ ქვალონის დაწყებითი სკოლის მასწავლებლად დაინიშნა; 1897 წელს გადაყვანილ იქნა სოფელ ხორგის ორკლასიან სკოლაში; გამოირკვა, რომ იგი თავის სკოლაში ქართულს გაშლილი პროგრამით ასწავლიდა  და თანაც ამ სწავლებას სისტემატური ხასიათი ჰქონდა; 1900 წელს იგი დააქვეითეს და გადაიყვანეს შორაპნის მაზრის ერთ-ერთ სკოლაში; საბოლოოდ იგი იძულებაული იყო მიეტოვებინა მთავრობის სკოლა და თავი ქუთაისს შეაფარა; აქ ის მოეწყო მასწავლებელ ე. მატარაძის კერძო სკოლაში უფროს მასწავლებლად; 1902 წელს იგი თვითონ ხსნის კერძო სასწავლებელს ქუთაისში და მასწავლებლებად იწვევს გამოჩენილ პედაგოგებს; აგრეთვე, 1903 წელს მისივე ინიციატივით ზუგდიდში ქალთა კერძო პროგიმნაზია გაიხსნა; ზუგდიდის მაშინდელ მაზრის უფროსს კეღმოვს ეს სკოლა რევოლუციონერთა ბუდედ მიაჩნდა და მის დახურვას მოითხოვდა; სკოლამ 1906 წლამდე იარსება; 1905 წლის რევოლუციურ მოძრაობაში აქტიურად ჩაბმული სანდრო 1906 წელს დააპატიმრეს და გიმნაზია დახურეს; 1908 წელს იგი ქუთისის საპატიმროდან სხვა პოლიტპატიმრებთან ერთდ გაიპარა და არალეგალურ მდგომარეობაში აღმოჩნდა; 1911 წელს იგი კვლავ შეიპყრეს, გაასამართლეს და მიუსაჯეს 4 წლის საკატორღო მუშაობა და შემდეგ ციმბირში - ირკუტსკის გუბერნიაში სამუდამო ცხოვრება; 1917 წელს იგი სამშობლოში დაბრუნდა, თავის პროფესიას დაუბრუნდა და განაგრძობდა მუშაობას ზუგდიდის საშუალო სკოლებში; 1940 წელს ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო მან შეწყვიტა სკოლაში მუშაობა; დაწერა და საქართველოს სახალხო განათლების სახელმწიფო მუზეუმს გადასცა თავისი ვრცელი მოგონებები, რომლებშიც ასახულია 1895-1920 წლებს შორის საქართველოს სინამდვილეში მომხდარი ამბები, აღწერილია სახალხო განათლების მაშინდელი მდგომარეობა და საზოგადოებრივი ცხოვრების ვითარება.

წყარო: http://nateba.net/index.php/biographies/35-chkhetia