ენრიკო ბროჯი-მუტინი

სიმღერის გაკვეთილებს იღებდა იტალიაში პედაგოგ რიჩისთან და ლამპერტისთა; გასტროლებს მართავდა იტალიისა(ლა სკალა) და ევროპის ქალაქებში; 1899 წელს ჩამოვიდა თბილისში, გამოდიოდა თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის სცენაზე, კონცერტებს მართავდა ბათუმში, ქუთაისში, ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას ჯერ თბილისის მუსიკალურ სასწავლებელში, შემდეგ, 1919 წლიდან ვ. სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის პროფესორი იყო; ქართველი მოწაფეები იყვნენ: აბაშიძე ვლადიმერ, ქურხული გიორგი, ლორთქიფანიძე ვარდენ, სიხარულიძე გიორგი, ჩეჩელაშვილი გრიგოლ, ქაშაკაშვილი ვალერიან; რეპერტუარში ჰქონდა: თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის სცენაზე - ვერდი "ბალ-მასკარადი", ბიზე "კარმენი"; საქართველოში მოღვაწე იტალიელი მომღერალი-ბარიტონი.

წყარო: ქართული მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი. – თბ., 2015. – გვ. 82