კარპეზ დონდუა

დაბადების ადგილი: ქ. ქუთაისი.

დაამთავრა პეტროგრადის უნივერსიტეტი 1922 წელს.

1922 წლიდან ეწეოდა სამეცნიერო პედაგოგიურ მოღვაწებას პეტროგრადის უნივერსიტეტში; 1941-1945წწ. მუშაობდა თბილისში, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ენათმეცნიერების ინსტიტუტსა და თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში; იკვლევდა ქართველურ და მთის იბერიულ-კავკასიურ ენებს, ზოგად ენათმეცნიერულ პრობლემებს; მის საენათმეცნიერო შრომათაგან აღსანიშნავია - "ემფათიკური ნათესაობითის საკითხისათვის ძველ სალიტერატურო ქართულში" (რუსულ ენაზე, 1930), "ქართული ბრუნების აგლუტინაციური ხასიათის შესახებ"(რუსულ ენაზე, 1931), "მრავლობითობის ორი სუფიქსის შესახებ ქართულში" (რუსულ ენაზე, 1932), "ინკლუზივ-ექსკლუზივის კატეგორიის შესახებ სვანურში და კვალი ძველ ქართულში" (რუსულ ენაზე, 1938), "შედარებით-აღმატებითი ხარისხის ფორმის გენეზისისათვის ქართველურ ენებში" (რუსულ ენაზე, 1940), "გრამატიკული უარყოფა როგორც ზოგადი ენათმეცნიერების პრობლემა" (რუსულ ენაზე, 1948), "ქართული ენის მესხური კილო" (რუსულ ენაზე, 1967); ყურადღებას იმსახურებს მისი კვლევები რუსთველოლოგიაში; მის ნაშრომებში - "ამირანდარეჯანიანი" (რუსულ ენაზე, 1937), "შოთა რუსთაველი და ქართული ლიტერატურა" (რუსულ ენაზე, 1938), "კიდევ ერთხელ რუსთაველის ცხოვრებისადმი მიძღვნილი წიგნის შესახებ" (რუსულ ენაზე, 1940), "ვეფხიტყაოსნის ერთი შესავალი სტროფის ლინგვისტური ანალიზისათვის" (1943) გაშუქებულია შოთა რუსთაველის ბიოგრაფიისა და შემოქმედების, აგრეთვე მისი ეპოქის ქართული კულტურის საკითხები; ფილოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი (1935), პროფესორი (1940).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. - თბ., 2012. - გვ.482

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, წევრ-კორესპოდენტი (1944-)

• რჩეული ნაშრომები (ავტორი) // ტ. 1. - თბილისი, მეცნიერება, 1967. - 403გვ.