დოსითეოსი (მთავარეპისკოპოსი)

საეკლესიო მოღვაწე, ქსნის საერისთაოს აზნაურთა შთამომავალი; 1791 წელს ბერად აღიკვეცა იოანე ნათლისმცემლის უდაბნოში; თავდაპირველად დიაკვნად ეკურთხა, შემდეგ მღვდელმონაზვნად; 1795 წელს ერეკლე II-ის სურვილით და ანტონ II-ის კურთხევით ქართლში ხოფის მონასტრის არქიმანდრიტად გაამწესეს; 1801 წლიდან ქვათახევის მონასტრის წინამძღვარია; 1810 წელს რუსეთში გაჰყვა ანტონ II-ს; პეტერბურგში მას ავტოკეფალიაწართმეული საქართველოს ეკლესიის ერთ-ერთ მმართველად ამზადებდნენ; ვარლამის ეგზარქოსად დანიშვნის შემდეგ იგი გორის ქორეპისკოპოსად გაამწესეს; 1814 წლის 15 სექტემბერს საქართველო-კავკასიის არქიეპისკოპოსობა უბოძეს; 1815 წლის მარტში დოსითეოსი საქართველოში დაბრუნდა; მან მრავალი ათასი მთიელი ქრისტიანულ სარწმუნოებაზე მოაქცია; მალე მისი ურთიერთობა ვარლამ ეგზარქოსთან გართულდა; თავდაპირველად ვარლამი, შემდეგ კი დოსითეოსიც რუსეთში გაიწვიეს და მოსკოვში პეტრეს მონასტერში გაამწესეს; ჯანმოშლილმა დოსითეოსმა სამშობლოში დაბრუნება ითხოვა; იმპერატორმა დამსახურების გამო პენსია გაუზარდა; 1830 წელს დოსითეოსი თბილისში დაბრუნდა და იმავე წელს გარდაიცვალა.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. - თბ., 2012. - გვ.486

• ოსეთის სასულიერო კომისია, თავმჯომარე (1814-)