სოლომონ ჩოლოყაშვილი

დაბადების ადგილი: სოფელი ბაკურციხე, გურჯაანის რაიონი.

თბილისის გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ სწავლა ყირიმში (უკრაინა) ნიკიტინის მებაღეობა-მევენახეობის სასწავლებელში გააგრძელა; 1904 წელს რევოლუციური მოღვაწეობისათვის ნიკიტინის სასწავლებლიდან გარიცხეს, რის შემდეგაც სწავლა ავსტრიაში, ვენის მახლობლად მდებარე კლოსტერნოიბურგის მევენახეობის, მეხილეობისა და დეკორატიული მებაღეობის უმაღლეს სასწავლებელში გააგრძელა; 1907 წელს წარჩინებით დაამთავრა მევენახეობა-მეღვინეობის განყოფილება და ამავე ინსტიტუტში გააგრძელა სამეცნიერო-პრაქტიკული სამუშაოები.

1908 საქართველოში დაბრუნდა და აქტიურად ჩაერთო სასოფლო-სამეურნეო მუშაობაში; 1919-1923წწ. უმაღლეს სასოფლო-სამეურნეო კურსებზე მევენახეობის კურსს ხელმძღვანელობდა; 1920 წლიდან თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის და პოლიტექნიკური ინსტიტუტის აგრონომიულ ფაკულტეტებზე მევენახეობის საგანში კითხულობდა ლექციებს; 1923 წელს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სამეცნიერო საბჭომ სოლომონ ჩოლოყაშვილი დოცენტად აირჩია, 1926 წელს კი პროფესორის წოდება მიანიჭა; 1925 წელს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტისა და პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სამეცნიერო საბჭოს გადაწყვეტილებით სოლომონ ჩოლოყაშვილი წელიწადნახევრიანი სამეცნიერო მივლინებით გაგზავნეს საზღვარგარეთ; მუშაობდა გერმანიაში (გაიზენჰაიმი) და საფრანგეთში(მონპელიე); უცხოეთში მოღვაწეობის პერიოდში საფუძვლიანად გაეცნო მევენახეობა-მეღვინეობის წამყვანი კვლევითი დაწესებულებების მუშაობასა და მევენახეობის ცნობილ რაიონებს საფრანგეთში, გერმანიაში, იტალიაში, უნგრეთსა და ავსტრიაში; სამეცნიერო მივლინებიდან სამშობლოში დაბრუნებული მეცნიერი აგრძელებს სამეცნიერო, პედაგოგიურ და პრაქტიკულ საქმიანობას. პარალელურად იწყებს მევენახეობა-მეღვინეობის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის დაარსებისთვის ზრუნვას; შეისწავლა საქართველოში ფილოქსერის გავრცელების პირობები, მისგან გამოწვეული დაზიანებანი და დაასაბუთა ფილოქსერაგამძლე ვაზის საძირეებზე ნამყენი ვაზით გაშენების საჭიროება; მისი ხელმძღვანელობით გამოკვლეულ იქნა საქართველოს ვაზის აბორიგენულ ჯიშთა ფონდი და გამოიყო სამრეწველო მიმართულების ვაზის ჯიშები; მის სახელთანაა დაკავშირებული საქართველოს ვაზის ჯიშთა დარაიონება. 1931 წელს მისი ინიციატივითა და ძალისხმევით თბილისში დაარსდა მევენახეობა-მეღვინეობის საკავშირო სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტი, რომელიც წარმართავდა და ხელმძღვანელობდა სამეცნიერო მუშაობას მევენახეობა-მეღვინეობის სექტორში მაშინდელი საბჭოთა კავშირის მევენახეობა-მეღვინეობის ყველა რესპუბლიკაში; 1935 წლიდან ს. ჩოლოყაშვილმა მევენახეობა-მეღვინეობის სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტში მუშაობას თავი მიანება და მთელი თავისი დრო და ენერგია მის მიერვე შექმნილ სასოფლო-სამეურნეო ინსტიტუტის მევენახეობის კათედრას დაუკავშირა; ამ კათედრას ის 24 წლის განმავლობაში ხელმძღვანელობდა და კვლავაც აგრძელებდა სამეცნიერო მუშაობას. სიცოცხლის უკანასკნელ წლებში მეცნიერი მოღვაწეობდა "სსრკ ამპელოგრაფიის" სარედაქციო კოლეგიის წევრად. ქართველი აგრონომ-მევენახე, სოფლის მეურნეობის მეცნიერ დოქტორი, პროფესორი (1926).

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, აკადემიკოსი (1944-)

• 1941 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
• საპატიო ნიშნის ორდენი

• მევენახეობის სახელმძღვანელო (ავტორი) // წ. 2: ამპელოგრაფია. - თბილისი, სახელგამი, სას.-სამ. ლიტ. სექტორი, 1939. - 478გვ.
• მევენახეობის სახელმძღვანელო (ავტორი) // წ. 1: ზოგადი ნაწილი . - თბილისი, სახელგამის სამეცნ. პედაგოგ. სექტორი, 1937. - 442, [3] გვ.
• თანამედროვე მევენახეობა : სახელმძღვანელო სასოფლო-სამეურნეო ტექნიკუმებისათვის (ავტორი). - ტფილისი, სახელგამის სასწ. პედ. სექტორი, 1935. - 244, [4]გვ.
• ვაზის მასიური სელექცია (ავტორი). - ტფილისი, სახელგამის სას. საკოლმეურნ. სექტორი, 1933. - 39გვ.
• ფილოქსერა და მასთან ბრძოლა (ავტორი). - თბილისი, გამოცემა თ-დ დ. ე. ჩოლოყაშვილისა, 1912. - IV, 101, IIIგვ.