ევაგრე

VI საუკუნის II ნახევრის ქართველი საეკლესიო მოღვაწე, შიომღვიმის მონასტრის წინამძღვარი; ერისკაცობაში - ქართლის სპასპეტი, ციხედიდის მთავარი; ბერად აღიკვეცა შიო მღვიმელის ზეგავლენით და მისგანვე მიიღო წინამძღვრობა; ევაგრემ მონასტერს საკუთარი სახსრებით უყიდა მამულები(სოფ. სხალტბა მიმდებარე გოროვანითურთ); ევაგრე გამოსახულია შიო მღვიმელთან ერთად ამავე მონასტრის იოანე ნათლისმცემლის ეკლესიის (VI საუკუნის II ნახევარი) ქვის კანკელის რელიეფზე(XI ს.); მოხსენებულია ღვთისმშობლის ეკლესიის (XII ს.) გვიანდელ წარწერაში; შემონახულია შიო მღვიმელის და ევაგრეს ცხოვრების ამსახველი თხზულების ორი რედაქცია; პირველი, უფრო ძველი და მოკლე, ეკუთვნის კათალიკოს არსენ დიდს(IX ან X ს.), მეორე აქედან გადაკაზმული მეტაფრასია (შედგენილია XII საუკუნეში); ევაგრეს შესახებ ცნობები დაცულია აგრეთვე ბასილი კათოლიკოსის მიერ შიო მღვიმელის "სასწაულთა" შესახებ შედგენილ ნაშრომში (XII ს.) და გიორგი III-ის 1170 წლის სიგელში; საქართველოს მართმადიდებელი ეკლესიის მიერ შერაცხულია წმინდანად და მოიხსენიება ღირს ევაგრედ; მისი ხსენების დღეა 4 (17) თებერვალი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. - თბ., 2012. - გვ.546