ირაკლი ფაღავა

დაბადების ადგილი: ქ. ქუთაისი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტი 1939 წელს.

1960 წლიდან ამავე ინსტიტუტის პედიატრიის კათედრის გამგე; 1954 წლიდან მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი; 1958 წლიდა პროფესორი; 1959-1963წწ. რესპუბლიკის მთავარი პედიატრი; 1967-1978წწ. პედიატრიის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის დირექტორი. მისი ხელმძღვანელობით და უშუალო მონაწილეობით, პირველად საბჭოთა კავშირში, დაადგინეს დედისა და ბავშვის სისხლის შეუთავსებლობის მნიშვნელობა ალერგიისადმი დისპოზიციაში; შემოიღო ტუბერკულოზური მენინგიტის სადიაგნოსტიკო სინჯი; შეისწავლა ალერგიულ დაავადებათა გავრცელება საქართველოში; განწყობის თეორიის საფუძველზე იკვლევდა სომატური დაავადებების გენეზში ფსიქოლოგიური ფაქტორების როლს.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986, გვ. 241

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, წევრ-კორესპონდენტი (1967-)
• საქართველოს პედიატრთა სამეცნიერო საზოგადოება, თავმჯდომარე (1975-)
• საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიასთან არსებული ხალხთმოსახლეობის (დემოგრაფიული) პრობლემათა შემსწავლელი საქართველოს სამეცნიერო საბჭო, თავმჯდომარის მოადგილე (1984-)

• 1967 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
• საპატიო ნიშნის ორდენი
• შრომის წითელი დროშის ორდენი

• ბავშვთა დაავადებები : სახელმძღვ. სამედ. ინ-ტის სტუდენტებისათვის (ავტორი) // ნაწ. 2. - თბილისი, განათლება, 1982. - 464გვ.
• ბავშვთა დაავადებები : სახელმძღვ. სამედ. ინ-ტის სტუდენტებისათვის (ავტორი) // ნაწ. 1. - თბილისი, განათლება, 1976. - 537გვ.
• პედიატრიის ცნობარი (თანაავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1965. - 415გვ.