კონსტანტინე ჩიქოვანი

დაბადების ადგილი:  სოფელი ჩხორია, ზუგდიდის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტი 1931 წელს.

1934 წლამდე მუშაობდა ამავე ინსტიტუტის საფაკულტეტო ქირურგიულ კლინიკაში; მეორე მსოფლიო ომის წლებში (1941-1945) ჰოსპიტლის წამყვანი ნეიროქირურგი იყო; 1946-1948წწ. განაგებდა მატოლოგიისა და ორთოპედიის ინსტიტუტის ნეიროქირურგიულ განყოფილებას; 1948-1952წწ. კი კარდიოლოგიის ინსტიტუტის ექსპერიმენტულ განყოფილებას; პარალელურად 1943 წლიდან გარდაცვალებამდე ხელმძღვანელობდა თბილისის ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის ნეიროქირურგიის კურსს, ხოლო 1949-1953წწ. იყო ამავე ინსტიტუტის დირექტორის მოადგილე სამეცნიერო დარგში; 1958-1960წწ. ხელმძღვანელობდა კლინიკური და ექსპერიმენტული ნევროლოგიის ინსტიტუტის ნეიროქირუგიულ განყოფილებას. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი(1945), პროფესორი(1947). ძირითადად შეისწავლიდა ცენტრალურ და პერიფერიული ნერვული სისტემის ქირურგიულ პათოლოგიას. ნეიროქირურგი, ნეიროქირურგიის ფუძემდებელი საქართველოში.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987, გვ. 142

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, წევრ-კორესპონდენტი (1955-)

• შრომის წითელი დროშის ორდენი

• თავის ტვინის ჩირქოვანი დაავადებანი (ავტორი). - თბილისი, საქ. სსრ მეცნ. აკად. გამ-ბა, 1959. - 177გვ.
• ნერვული სისტემის ტრავმული დაავადებანი (თანაავტორი) // წ. 2. - თბილისი, საქმედგამი, 1956. - 395გვ.
• ნერვული სისტემის ტრავმული დაავადებანი (თანაავტორი) // წ. 1. - თბილისი, საქმედგამი, 1954. - 428გვ.