ნესტორ კონტრიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ლიხაური, ოზურგეთის რაიონი.

კონტრიძეები გურიაში სამღვდელო გვარის შვილებად იყვნენ ცნობილი; ნესტორ კონტრიძე მელქისედეკ ნაკაშიძესთან ერთად ბავშვობაში იმ ცხრა ყმაწვილს შორის აღმოჩნდა, ვინც ბერმა ბენედიქტე ბარკალაიამ საეკლესიო გალობის შესასწავლად ათონის მთაზე გაგზავნა; 1878 წელს ნესტორი მელქისედეკ ნაკაშიძესთან, მაქსიმე ჩხატარაშვილთან, ივანე ხავთასთან ერთად შედიოდა იმ ჯგუფში, რომელიც თბილისში გურიიდან მიიწვიეს ძველ საგალობელთა ნოტებზე ჩასაწერად; ჯგუფმა ანჩისხატის ტაძარში იგალობა, მეორე დღეს კი – ორბელიანთა ეკლესიაში; იგი, 1878 წლის ოქტომბრიდან 1882 წლის დეკემბრამდე ანჩისხატის ეკლესიაში თბილისის ეკლესიებისთვის ამზადებდა მედავითნეებსა და საეკლესიო გალობის მასწავლებლებს; 1882 წელს მელქისედეკ ნაკაშიძესთან ერთად ეხმარებოდა ფილიმონ ქორიძეს ქართული საგალობლების გურული კილოს ნოტებზე გადატანაში; 1882–1883წწ. ასწავლიდა საეკლესიო გალობას თბილისის რეალურ სასწავლებელში, 1885–1889წწ. თბილისის სასულიერო სემინარიაში; მოგვიანებით, ცოლ–შვილის გარდაცვალების შემდეგ, საცხოვრებლად გადავიდა ლიხაურის ღვთისმშობლის სახელობის ეკლესიის ახლომდებარე სენაკში; 1889 წლის 28 მარტს ხელდასხმულ იქნა დიაკვნად, ამავე წლის 23 აპრილს კი მღვდლად და გამწესებულ იქნა ლიხაურის ღვთისმშობლის სახელობის ეკლესიაში; ამავე წლის 27 სექტემბერს აირჩიეს ოზურგეთის სასულიერო სასწავლებლების მმართველობის დეპუტატად, ამავე თანამდებობაზე განმეორებით აირჩიეს 1894 წელს 1911 წლამდე; მან მოუარა და შეინახა XI საუკუნის ლიხაურის სახარება, რომელიც 1912 წელს შეიქმნა; 1924 წელს ლიხაურის ეკლესია დაარბიეს და გაძარცვეს; ის იძულებული გახდა საკუთარ სახლში დაბრუნებულიყო; 1932 წელს სოფლის ცენტრში მჯდარს, როგორც მღვდელს, კომკავშირელმა მეგრელაძემ თავში მათრახი დაჰკრა, თავგატეხილი მღვდელი ძმის, ანტონის ოჯახში მიიყვანეს, სადაც გარდაიცვალა; დაკრძალეს ტაძრის ეზოში, საფლავს წარწერა არ აქვს; იმავე წელს გარდაიცვალნენ მომღერლები სამუელ ჩავლეიშვილი და გიორგი ბაბილოძე; ამასთან დაკავშირებით არტემ ერქომაიშვილმა შექმნა სიმღერა "დავკარგეთ სამი მომლხენი"; ნესტორ კონტრიძე ავტორია სიმღერებისა: "აჭისწყალი ანკარაო", "ოთხი ნანა"; მგალობელი, ლოტბარი.

წყარო: ქართული მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი. – თბ., 2015. – გვ. 268; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ. 164