გიორგი ძიძარია

დაბადების ადგილი:  სოფელი ლიხნი, გუდაუთის რაიონი.

დაამთავრა მოსკოვის ისტორიის, ფილოსოფიისა და ლიტერატურის სახელმწიფო ინსტიტუტი 1939 წელს.

ამავე წლიდან მუშაობა დაიწყო აფხაზეთის დ. გულიას სახელობის ენის, ლიტერატურისა და ისტორიის სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტში ჯერ უმცროს, შემდეგ კი უფროს მეცნიერ-თანამშრომლად; 1953-1957წწ. ამავე ინსტიტუტის დირექტორის მოადგილე სამეცნიერო დარგში; 1966 წლიდან დირექტორი; 1939 წლიდან კითხულობდა ლექციებს სოხუმის სახელმწიფო პედაგოგიურ ინსტიტუტში; 1957-1966წწ. იყო ამავე ინსტიტუტის რექტორი; ამავე პერიოდში კითხულობდა აფხაზეთის ისტორიის ლექციების კურსს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში; 1979 წელს აფხაზეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დაარსების შემდეგ კითხულობდა XIX-XX სს. აფხაზეთის ისტორიის ლექციების კურსს; ხელმძღვანელობდა სსრკ ისტორიის კათედრის ფილიალს. ძირითადად იკვლევდა აფხაზეთის, აგრეთვე საქართველოსა და კავკასიის XIX-XX სს. ისტორიას. ისტორიის მეცნიერებათა კანდიდატი (1946), ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი(1958), სსრკ ისტორიის კათედრის პროფესორი (1960). 70-მდე სამეცნიერო ნაშრომის ავტორი, მათ შორის 23 წიგნი და ბროშურა. აფხაზი ისტორიკოსი და საზოგადო მოღვაწე.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987, გვ. 277

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, წევრ-კორესპონდენტი (1974-1988)

• 1964 - აფხაზეთის ასსრ მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე
• 1961 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
• ხალხთა მეგობრობის ორდენი
• შრომის წითელი დროშის ორდენი (2 ორდენი)
• საპატიო ნიშნის ორდენი (2 ორდენი)