გიორგი ერისთავი

რუსეთის იმპერიის ინფანტერიის გენერალი (1846). ი. ერისთავის შვილიშვილი. დედამისი მარიამი იყო მეფე იესეს ასული. ანტონ I-ის და. ერისთავს ცოლად ჰყავდა ქართლ-კახეთის მეფის, გიორგი XII-ის ასული გაიანე. ერისთავმა, როგორც წარჩინებული საგვარეულოს შვილმა, საფუძვლიანი განათლება მიიღო. მონაწილეობდა კრწანისის ბრძოლაში (1795), მხარს უჭერდა საქართველოს რუსეთის მფარველობაში შესვლას. ერისთავი იყო გიორგი XII-ის მიერ რუსეთში გაგზავნილი იმ დეპუტაციის წევრი, რომელსაც იმპერატორ პაველე I-ისთვის უნდა ეთხოვა საქართველოს რუსეთის მფარველობაში მიღება. ქართლ-კახეთის ანექსიის შემდეგ გიორგი ერისთავი შევიდა რუსეთის სამსახურში, მიიღო "ნადვორნი სოვეტნიკის" ჩინი და სიკვდილამდე ერთგულად ემსახურა იმპერიას. 1802 წელს პოდპოლკოვნიკის ჩინით ჩაირიცხა ყაბარდოს მუშკეტერთა პოლკში. 1803 წელს მონაწილეობდა ჭარ-ბელაქნელი ლეკების წინააღმდეგ მოწყობილ საბრძოლო ოპერაციებში, რომელსაც რუსი გენერალი ვ. გულიაკოვი სარდლობდა. მეთაურობდა მილიციის 5 ათასიან რაზმს. 1808 წლიდან მონაწილეობდა რუსეთ-ირანის ომში (1804-1813). იყო პოლკის მეთაური. თავდადებული სამსახურისათვის 1812 წელს მიიღო გენერალ-მაიორის ჩინი. 1814 წელს დაინიშნა საქართველოში განლაგებული რუსული მე-19 დივიზიის I ბრიგადის მეთაურად. 1826 წელს მიიღო გენერლის ჩინი და დაინიშნა 21-ე დივიზიის მეთაურად. 1830 წელს მიიღო სენატორის წოდება; გიორგი ერისთავმა განსაკუთრებით გამოჩინა თავი რუსეთ-ირანის ომში (1826-1828). ინფანტერიის გენერალი (უმაღლესი სამხედრო ჩინი, 1846).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.–გვ.56

• თბილისში არსებული თავადაზნაურობის წოდების მიმნიჭებელი კომისია, თავმჯდომარე

• წმინდა ვლადიმირის III ხარისხის ორდენი
• წმინდა გიორგის IV ხარისხის ორდენი
• წმინდა ანდრია პირველწოდებულის ორდენი
• წმინდა ვლადიმირის II ხარისხის ორდენი
• წმინდა ვლადიმირის I ხარისხის ორდენი
• წმინდა ანას I ხარისხის ორდენი (ალმასებით, ბრილიანტებით)
• წმინდა ანას II ხარისხის ორდენი (ალმასებით, ბრილიანტებით)
• წმინდა ანას III ხარისხის ორდენი (ალმასებით, ბრილიანტებით)
• წმინდა ალექსანდრე ნეველის ორდენი