მიხეილ ზანდუკელი

დაბადების ადგილი: სოფელი არანისი, დუშეთის რაიონი.

დაამთავრა მოსკოვის უნივერსიტეტის ისტორია-ფილოლოგიის ფაკულტეტი 1913 წელს.

1913 წლიდან დაიწყო პედაგოგიური მოღვაწეობა; 1921-1929წწ. იყო თბილისის პირველი საცდელ-საჩვენებელი შრომის სკოლის გამგე და ამავე დროს, ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგი; 1925 წლიდან სიცოცხლის ბოლომდე კითხულობდა XIX საუკუნის ქართული ლიტერატურის ისტორიის კურსს და ეწეოდა უაღრესად ნაყოფიერ სამეცნიერო-კვლევით მუშაობას თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, პუშკინის სახელობის პედაგოგიურ ინსტიტუტში, თელავისა და ქუთაისის პედაგოგიურ ინსტიტუტებში; სხვადასხვა დროს განაგებდა ახალი ქართული ლიტერატურის კათედრას, იყო ფილოსოფიის ფაკულტეტის დეკანი; მას დიდი წვლილი მიუძღვის სწავლების პროცესების მეთოდიკის დახვეწაში, სასწავლო პროგრამებისა და სწავლების პროცესების გარდაქმნაში; თაობებისათვის სამაგიდო წიგნად იქცა მიხეილ ზანდუკელის სამტომეული, რომელშიც საფუძვლიანადაა გაანალიზებული გასული საუკუნის ქართული ლიტერატურის განვითარების საკითხები; ფუნდამენტური შრომები უძღვნა ავტორმა ვაჟა-ფშაველას, ილიას, შიო არაგვისპირელს, თერგდალეულთა შემოქმედებას.

წყარო: მამულიშვილთა სავანე. - თბ., 1994. - გვ.165

• საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• ქართული ლიტერატურის მეთოდიკა : სახელმძღვ. უმაღლ. სასწავლებლებისათვის (ავტორი). - ტფილისი, სახელგამი, 1934. - 224გვ.
• თერგდალეულნი და ხალხოსნები ქართულს ლიტერატურაში : ისტორიულ-ლიტერატურული გამოკვლევის ცდა (ავტორი). - ტფილისი, ტფ. უნ-ტის გა-მა, 1928. - 318გვ.