გიორგი ლეჟავა

დაბადების ადგილი: სოფელი ლახუნდერი, ახლანდელი ხარაგაულის მუნიციპალიტეტი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის არქიტექტორული დახელოვნების ფაკულტეტი 1929 წელს. მოსკოვის არქიტექტურული აკადემიის არქიტექტურული დახელოვნების ფაკულტეტი 1946 წელს.

1934 წლიდან ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას. პრაქტიკულ საქმიანობას გ. ლეჟავა წარმატებით უთავსებდა სამეცნიერო კვლევით საქმიანობას. იგი ხშირად მონაწილეობდა არქეოლოგიურ თუ აზომვით ექსპედიციებში საქართველოს სხვადასხვა რაიონებში. მან აზომა და მეცნიერულად შეისწავლა საცხოვრებელი სახლები მთა-თუშეთსა და სვანეთში. მონაწილეობდა საქართველოს პავილიონის პროექტირებასა და მშენებლობაში საკავშირო გამოფენაზე (1939 წელს ა. ქურდიანთან ერთად). ნამუშევრები: თბილისში – საქართველოს მთავრობის სახლის ზემო და მთავარი კორპუსები, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის კომპლექსის გენერალური გეგმა (1947), რკინიგზის პავილიონი ახალ ათონში (1954) და სხვა. გიორგი ლეჟავამ თავის მეუღლე მ. ჯანდიერთან ერთად გამოსცა ორი მონოგრაფია-"სვანეთის არქიტექტურა" და "მთიანი საქართველოს არქიტექტურა".

წყარო: თბილისი – ენციკლოპედია. – თბ., 2002 – გვ.624; მამულიშვილთა სავანე. - თბ., 1994. - გვ.234; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ.343

• 1961 - საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე