გიორგი ნადირაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ქვემო მაჩხაანი, სიღნაღის რაიონი.

სწავლობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჯერ ფილოსოფიის, შემდეგ ფილოლოგიის ფაკულტეტზე.

სტუდენტობიდანვე ამხანაგებში გამოირჩეოდა ნიჭიერებით, შრომისმოყვარეობით და სიბეჯითით; კარგად იცნობდა დასავლეთ ევროპულ ლიტერატურას, გერმანულ კლასიკურ ფილოსოფიას, მუსიკას და თეატრალურ ხელოვნებას; ამიტომ მისმა წერილებმა თავიდანვე მიიქცია ჩვენი საზოგადოების ყურადღება; 1937 წელს გამოქვეყნდა მისი პირველი მონოგრაფია ნიკო სულხანიშვილზე, სადაც გაშუქებულია კომპოზიტორის შემოქმედების ხალხურ-ეროვნული საწყისები; მომდევნო წელს დაიბეჭდა მეტად საგულისხმო მონოგრაფია ნიკოლოზ ბარათაშვილის შესახებ - "პოეტი და ადამიანი", მაგრამ მეცნიერის ინტერესები ამით არ ამოწურულა; ზედიზედ გამოქვეყნდა მისი ნაშრომები: "ბარათაშვილი და ლაიზევიცი", "ბუნების გრძნობა ბარათაშვილის პოეზიაში", "ბარათაშვილის ყვავილები", მონოგრაფია - "ნ. ბარათაშვილის ცხოვრება და ესთეტიკური სამყარო"; მან ფასდაუდებელი წვლილი შეიტანა რუსთაველის შემოქმედების კვლევის საქმეში; განსაკუთრებით აღსანიშნავია მისი ნაშრომი - "რუსთაველის ესთეტიკა"; აღსანიშნავია, აგრეთვე მისი მთარგმნელობითი მოღვაწეობაც; მან ქართველ საზოგადოებას გააცნო გოეთეს, შილერის, ლესინგის, ლაიზევიცის ქმნილებანი; ფართო ერუდიციის მეცნიერი სიკვდილამდე სათავეში ედგა სულხან-საბა ორბელიანის სახელობის თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტის დასავლეთ ევროპის ლიტერატურისა და ისტორიის კათედრას; ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი.

წყარო: ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, მამულიშვილთა სავანე. - თბ., 1994. - გვ.284

• ნიკო სულხანიშვილი : მონოგრაფია (ავტორი). - თბილისი, 2006. - 108გვ.
• რუსთაველის ესთეტიკა (ავტორი). - თბილისი, 2006. - 361გვ.
• ლიტერატურული ნარკვევები და დღიურის ჩანაწერები (ავტორი). - თბილისი, ნეკერი, 1997. - 177გვ.