გიორგი ვარაზაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

თბილისის კლასიკური ვაჟთა გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ (1914) სწავლა განაგრძო გერმანიაში. დაამთავრა ბერლინის სამთო აკადემია.

იყო გერმანიაში დაარსებული "რუსთაველის საზოგადოების" მდივანი. ეხმარებოდა ძმებს ჭიათურის მრეწველთათის საექსპორტო კავშირების დამყარებაში. ეწეოდა საქველმოქმედო საქმიანობას. 1925 წელს გიორგი ვარაზაშვილი დაბრუნდა საქართველოში. თანამშრომლობდა "ჭიათურის შავი ქვის მრეწველთა აქციონერულ საზოგადოებასთან", მუშაობდა ნატახტრის წყალსადენის მშენებლობაზე. დიდი წვლილი შეიტანა თბილისის წყალმომარაგების საქმეში, ასევე სოხუმის წყალმომარაგების სისტემის აღდგენაში. 1938 წლიდან ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში გეოდეზიისა და მარკშაიდერიის კათედრაზე. 1947 წელს სსრ კავშირის ქვანახშირის მინისტრის ბრძანებით, მიენიჭა სამთო დირექტორის პერსონალური წოდება (შემოღებულია 1947 წელს). მისი ნაშრომი "მთის რეგიონებში წყალსაცავებისა და წყალსამეურნეო სისტემების შექმნისა და ექსპლუატაციის საინჟინრო-ეკოლოგიური პრობლემები", გამოქვეყნდა 2002 წელს საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის გამომცემლობაში. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები. სამთო ინჟინერი.  

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.-გვ.165; გამოჩენილი ინჟინრები და მეცნიერები: კრებული/შემდგ.: მიტროპოლიტი ანანია ჯაფარიძე [და სხვ.]. -თბ., 2012. -გვ.65

• 1964 - საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი
• პირველი რანგის ინჟინერი

• სამთო-გეომეტრიული მაგალითები და ამოცანები (ავტორი). - თბილისი, 1954. - 124გვ.