მანაბა მაჰომედოვა

დაბადების ადგილი: სოფელი ყუბაჩი, დაღესტნის რაიონი.

1935-2000წწ. ცხოვრობდა თბილისში; 1959-1967წწ. მუშაობდა პედაგოგად თბილისის სამხატვრო აკადემიაში. მისი ნამუშევრები: შოთა რუსთაველისა (1965) და ა. დიურერის (1970) პორტრეტები; "მხატვარი და ბუნება" (ეძღვნება ე. ახვლედიანს, 1977), "მხატვრის ცხოვრება" (ეძღვნება დ. კაკაბაძეს, 1977), "ლ. გუდიაშვილი" (1982); ხანჯალი "თბილისი - 1500 წელი" (1958) და სხვა. მონაწილეობდა მინანქრის I საერთაშორისო სიმპოზიუმის მუშაობაში (თბილისი, 1973). ავტორია წიგნისა "ტრადიციების კვალდაკვალ" (1971). ოქრომჭედელი.

წყარო: თბილისი: ენციკლოპედია.- თბ., 2002. - გვ.652; წიგნი ღირსებისა: ტ. 4/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), თენგიზ გაჩეჩილაძე, გურამ სიმონიშვილი.- თბ., 2002. - გვ.217

• 2010 - თბილისის საპატიო მოქალაქე
• 1999 - ღირსების ორდენი
  ქართული გამოყენებითი ხელოვნების განვითარებასა და პოპულარიზაციაში შეტანილი პირადი დიდი წვლილისათვის, ნაყოფიერი შემოქმედებითი და პედაგოგიური მოღვაწეობისათვის
• 1985 - საქართველოს სახალხო მხატვარი
• 1978 - დაღესტნის სახალხო მხატვარი

• ტრადიციების კვალდაკვალ : ლითონის დამუშავების ტექნოლოგია დაღესტნის აულ კუბაჩის სიძველეთა მიხედვით (ავტორი). - თბილისი, ხელოვნება, 1971. - 112გვ.