გიორგი სალუქვაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი უჩხუბი, ოზურგეთის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის კიროვის სახელობის ინდუსტრიული ინსტიტუტი 1939 წელს.

მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე. 1941-1946წწ. საბჭოთა არმიის რიგებში იმყოფებოდა. 1947 წლიდან მუდმივ საცხოვრებლად გადავიდა მშობლიურ, მახარაძის (დღევანდელი ოზურგეთის) რაიონში და მუშაობდა სხვადასხვა საპასუხისმგებლო თანამდებობებზე. იყო ქ. მახარაძის N1 ჩაის ფაბრიკის მთავარი ინჟინერი, დირექტორის მოადგილე, მახარაძის რაიონის აღმასკომის ენერგეტიკისა და მშენებლობის განყოფილების უფროსი და მახარაძის საქალაქო საბჭოს აღმასკომის თავმჯდომარე; 1950 წლიდან გადაიყვანეს ბჟუჟჰესის მშენებლობის ტექნიკურ დირექტორად, შემდეგ ბჟუჟჰესის ექსპლუატაციის დირექტორად და 1956 წლიდან "საქმთვარენერგოს" ბჟუჟჰესის N9 კასკადის დირექტორად. იგი თითქმის 35 წელი ხელმძღვანელობდა ბჟუჟჰესს. გარდა საინჟინრო საქმიანობისა მრავალმხრივია მისი შემოქმედება. 1935 წელს დაიწყო ქორეოგრაფიული მოღვაწეობა; იყო ჯ. ბაგრატიონის ქორეოგრაფიული ანსამბლის სოლისტი; 1937-1941წწ. დასავლეთ საქართველოს სიმღერისა და ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლის ქორეოგრაფი; 1947-1972წწ. ქ. მახარაძის, ქობულეთის, ქაქუთის, ახალციხის კულტურის სახლების სიმღერისა და ცეკვის ანსამბლების ქორეოგრაფი; აღადგინა და დადგა მრავალი მივიწყებული ქართული ცეკვა(შიპრობა, ფუნდრუკი, ფარცაკუკუ, ფერხული, იდუმალა, ხორუმი, ვარძიობაძიობა); შექმნა ხალხური სანახაობა "სეირი", საბავშვო ცეკვები "ცხენობანა", "წყაროსთან"; დადგა ცეკვები: "კალმახობა", "ხერტლის ნადი", "ვაჟთა მთიულური"; 1965 წლიდან იყო საქართველოს მუსიკალური და ქორეოგრაფიული საზოგადოების მახარაძის რაიონული განყოფილების გამგეობის თავმჯდომარე; 1968 წელს ამ საზოგადოების თაოსნობით ქ. მახარაძეში შეიქმნა ეთნოგრაფიული გუნდი, სიმღერების(გურული), საგალობლების აღმდგენი და შემსწავლელი 4-წლიანი სალოტბარო სკოლა, სადაც ლოტბართა და მომღერალთა თაობები აღიზარდა; 1973 წლიდან ხელმძღვანელობდა ქ. მახარაძის რაიონის სიმღერისა და ცეკვის ეთნოგრაფიულ ანსამბლს "იადონი"; ლოტბარი, კონსტრუქტორი.

წყარო: ქართული მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი. – თბ., 2015. – გვ. 416; საქართველოს ფოლკლორის სახელმწიფო ცენტრის ბლოგი: geofolkcentre.wordpress.com; გამოჩენილი ინჟინრები და მეცნიერები: კრებული/შემდგ.: მიტროპოლიტი ანანია ჯაფარიძე [და სხვ.]. -თბ., 2012. -გვ.124-126

• 1966 - საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი
• 1957 - საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე
• საქართველოს სახალხო არტისტი