კირილე ვეკუა

დაბადების ადგილი: სოფელი ახუთი, ახლანდელი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტი.

დაამთავრა კლასიკური გიმნაზია 1915 წელს. შემდეგ სწავლა გააგრძელა ხარკოვის უნივერსიტეტის ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტზე

ხარკოვის უნივერსიტეტში სწავლისას რევოლუციონერ სტუდენტობას მიემხრო; 1917 წელს ოქტომბრის გადატრიალების შემდეგ დაბრუნდა სამშობლოში; აქტიურად მონაწილეობდა დამოუკიდებელი საქართველოს აღმშენებლობით საქმიანობაში; 1921 წელს, საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ, როგორც საოკუპაციო რეჟიმის შეურიგებელი მოწინააღმდეგე, დააპატიმრეს და 1922 წელს სხვა პოლიტიკურ მოღვაწეებთან ერთად საქართველოდან გააძევეს; 1922 წლის დეკემბერში ბერლინში დასახლდა, სადაც სიცოცხლის ბოლომდე იმყოფებოდა; 1924 წელს სწავლა გააგრძელა გეტინგენის უნივერსიტეტში, დაამთავრა ქიმიის ფაკულტეტი; 1931 წელს მიენიჭა მეცნიერებათა დოქტორის სამეცნიერო ხარისხი ქიმიის განხრით; 1935–1952წწ. მუშაობდა ბერლინის უმაღლეს ტექნიკურ სასწავლებელში, სადაც მისი ხელმძღვანელობით გაიხსნა საღებავების ლაბორატორია. სიცოცხლის ბოლო წლებში ნაყოფიერ პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწეოდა. მისი ხელმძღვანელობით შესრულდა რამდენიმე ათეული სადიპლომო და სადოქტორო ნაშრომი; ყოველთვის აქტიურად მონაწილეობდა ქართული ემიგრაციის პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ ცხოვრებაში. 1989 წელს წელს მისი არქივი საქართველოში ჩამოიტანა პროფ. გურამ შარაძემ და შესანახად ხელნაწერთა ინსტიტუტს (ახლანდელი  ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი) ჩააბარა.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.-გვ.238