ალექსანდრე ნამორაძე

დაბადების ადგილი: დაბა თიანეთი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტის ისტორიის განყოფილება 1924 წელს.

1910-1914წწ. სწავლობდა კიევის უნივერსიტეტში; 1986 წლიდან თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ახალი ისტორიის კათედრის გამგე; სხვადასხვა დროს ლექციებს კითხულობდა: პუშკინის სახელობის თბილისის პედაგოგიურ ინსტიტუტში, რესპუბლიკის პარტიულ სკოლაში, ი. გოგებაშვილის სახელობის პედაგოგიურ მეცნიერებათა სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტში, წულუკიძის სახელობის ქუთაისის პედაგოგიურ ინსტიტუტში. იკვლევდა დასავლეთ ევროპის ქვეყნების გენეზისის, საფრანგეთის რევოლუციამდელ და რევოლუციის ისტორიას, განმანათლებლობისა და ამერიკის აღმოჩენის ისტორიის საკითხებს. ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1938), თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორი (1939), ახალი და უახლესი ისტორიის კვლევის ერთ-ერთი ფუძემდებელი საქართველოში.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.7-თბ., 1984.-გვ.310

• 1946 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• ლეჟისლატივი და სათემო მიწების საკითხი საფრანგეთში 1792 წელს (ავტორი). - ქუთაისი, 1949. - 202გვ.
• ადმინისტრატიული მეურვეობა და მუნიციპალური მართველობა საფრანგეთში : XVII-XVIII ს. ეპოქის ადმინისტრატიული კორესპონდენციისა და საკანონმდებლო აქტების მიხედვით (ავტორი). - ტფილისი, სახელმწ. უნ-ტის გამ-ბა, 1935. - 224გვ.
• დასავლეთ ევროპის ისტორიის პროგრამა საშუალო საუკუნეები და ახალი ისტორია (ავტორი). - ტფილისი, სახუნტი, 1935. - 48გვ.
• დასავლეთ ევროპის ისტორია (ავტორი) // განაკვ. 1 : ფეოდალური ქალაქის გენეზისი და მისი სოციალ-ეკონომიური და პოლიტიკური განვითარება. - ტფილისი, 1933. - 211გვ.