სპირიდონ ვაწაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ღვარდია, ახლანდელი ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი.

დაამთავრა პეტერბურგის სამხედრო-სამედიცინო აკადემია 1883 წელს.

1883–1891წწ. იყო თბილისის ნიჟნეგოროდსკის პოლკის ჰოსპიტლის ექიმ-ორდინატორი, ხოლო 1891 წლიდან – მთავარი ექიმი. პირველმა შეისწავლა მეცნიერულად ბორჯომის წყლის სამკურნალო თვისებები. მისი თაოსნობით ავლაბარში (ქალაქის I საავადმყოფოს ტერიტორიაზე) გაიხსნა 20-საწოლიანი ინფექციური ბარაკი; 1904 წელს თბილისში პირველმა ჩამოაყალიბა ტუბერკულოზთან მებრძოლი მრავალპროფილური 53-კაციანი კომისია; 1908 წელს მისი უშუალო ინიციატივით ქალაქის საბჭოში დაისვა საკითხი სასწრაფო დახმარების სამსახურის შექმნის თაობაზე, რასაც 1911 წელს მოჰყვა თბილისის სასწრაფო დახმარების სამსახურის გახსნა. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი (1891), სამედიცინო სამსახურის გენერალ-მაიორი (1898), ექიმი-ინფექციონისტი.

დისერტაციის თემა - "ჯანმრთელი და ავადმყოფი კუჭის ფუნქციაზე და შარდის მჟავობაზე ტუტე-მარილიანი მინერალური წყლების (ესენდუკი N17 და ბორჯომის წყალი) გავლენის შესახებ", დაიცვა 1891 წელს.  

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.-გვ.216

• კავკასიის ექიმთა საზოგადოება, პრეზიდიუმის წევრი