ბესარიონ ნიჟარაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი უშგული, მესტიის რაიონი.

დაამთავრა ქუთაისის სასულიერო სასწავლებელი 1874 წელს.

პირველი წერილი გამოაქვეყნა 1873 წელს. თანამშრომლობდა ჟურნალ-გაზეთებში ("შრომა", "დროება", "ივერია" და სხვ.). წერილებსა და ნარკვევებში ეხებოდა სვანეთის ისტორიის, ეთნოგრაფიის, არქეოლოგიის, ფოლკლორის, გეოგრაფიისა და ენის საკითხებს. 1892 წელს მღვდლად ეკურთხა. მისი თხზულებები თავმოყრილია წიგნში "ისტორიულ-ეთნოგრაფიული წერილები", რომელიც თარგმნილია რუსულად და გერმანულად. ქუთაისში გამოიცა კრებული "სვანური ზღაპრები" (1893). გამოქვეყნებული აქვს აგრეთვე სვანურ-რაჭული საგმირო-საისტორიო სიტყვიერების ნიმუშები. მას ეკუთვნის გამოკვლევები: "სვანეთის მანუკრისტები"("ივერია", 1903, N194), "სვანეთის ხელნაწერები"("მოამბე", 1904, N9, 10), "მოკლე მიმოხილვა სვანური გრამატიკისა"("ძველი საქართველო", ტ. II, ტფ., 1911-1913) და სხვ. ქართველი საზოგადო მოღვაწე.

 წაყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 7-თბ., 1984.-გვ.442

• საქართველოს საისტორიო, საეთნოგრაფო საზოგადოება , წევრი (1907-)

• მოკლე განხილვა სვანური გრამატიკისა (ავტორი). - თბილისი, ნეკერი, 2013. - 28გვ.. - ISBN: 978-9941-436-75-8
• ქართულ-სვანურ-რუსული ლექსიკონი = Грузино-сванско-русский словарь : ბალსზემოური დიალექტი (ავტორი). - თბილისი, უნივერსალი, 2007. - 264გვ.. - ISBN: 978-99940-61-39-6