სერგო ორჯონიკიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ღორეშა, ახლანდელი ხარაგაულის მუნიციპალიტეტი.

რევოლუციურ პროპაგანდას ეწეოდა თბილისის მუშებში. შემდეგ მუშაობდა ბაქოში და რუსეთის სხვადასხვა ქალაქში. აქტიურად მონაწილეობდა 1917 წლის თებერვლის რევოლუციაში. ოქტომბრის გადატრიალების შემდეგ ხელმძღვანელ სამუშაოზე იყო უკრაინაში, სამხრეთ რუსეთში. 1920 წლიდან, როცა საბჭოთა რუსეთმა დღის წესრიგში დააყენა სამხრეთ კავკასიისა და, კერძოდ, საქართველოს ოკუპაციის საკითხი, რკპ(ბ) ცკ-ის კავბიუროს თავმჯდომარედ დაინიშნა. მისი პრაქტიკული ხელმძღვანელობით მოხდა შეიარაღებული თავდასხმა და საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ანექსია. მას ეკუთვნის 1921 წლის 25 თებერვალს მოსკოვში გაგზავნილი ცნობილი დეპეშა ლენინისა და სტალინისადმი: "თბილისზე ფრიალებს საბჭოთა ხელისუფლების წითელი დროშა, გაუმარჯოს საბჭოთა საქართველოს!". 1922-1926წწ. იყო საკ.კპ (ბ) ამიერკავკასიის სამხარეო კომიტეტის მდივანი. მისი მოღვაწეობის დროს სამხარეო კომიტეტი საქართველოს მიმართ მტკიცედ ატარებდა ველიკოდერჟავულ, ანტიეროვნულ პოლიტიკას. მას პარტიის შიგნით დაუპირისპირდნენ ე.წ. "ნაციონალ-უკლონისტები" და საკ კპ (ბ) ცკ-ს მისი საქართველოდან გადაყვანა მოსთხოვეს, მაგრამ უშედეგოდ. ამავე პერიოდში საქართველოს კპ ცკ-ის უფლებები რუსეთის საოლქო უფლებებს გაუთანაბრეს. ქართველმა ბოლშევიკებმა მისი მეთაურობით საქართველოს ისტორიული ტერიტორიის მნიშვნელოვანი ნაწილი მეზობელ რესპუბლიკებს დაუთმეს. 1930 წლინად ის იყო სსრკ სახალხო მეურნეობის უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარე; 1932 წლიდან - მძიმე მრეწველობის სახალხო კომისარი. სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა; ბოლშევიკი რევოლუციონერი, საბჭოთა სახელმწიფო და პარტიული მოღვაწე.

წყარო: თბილისი: ენციკლოპედია.- თბ., 2002. - გვ.724

• კომუნისტური პარტია, წევრი (1903-)
• სსრკ პოლიტბიურო, წევრი (1926-)