ანდრო ლომიძე

დაბადების ადგილი: ქ. ფოთი.

1925 წლიდან მუშაობდა ფოთისა და ბათუმის ნავსადგურებში მტვირთავად, მეზღვაურად, მაშველად. 1930 წელს გამოაქვეყნა თავისი პირველი ლიტერატურულ-კრიტიკული წერილები; 1940 წელს პირველი მოთხრობა "სიცოცხლე", 1942 წელს გამოსცა მოთხრობებისა და ნოველების პირველი წიგნი "უძლეველი ძალა". მისი ნაწარმოებებიდან აღსანიშნავია: "ზღვაური"(1947),. "მშობლიური მიწა"(1952), "ზღვასა და ხმელეთზე"( 1958), "ელდარის მზე"( 1963), "მდინარის გული"( 1966), "სიყვარული(1967), "შუქურა"( 1971), "რჩეული"(1973), "მოთხრობები"(1978) და სხვა. იგი ქართველი მარინისტული პროზის ერთ-ერთი პიონერია. მისი ნაწარმოებები თარგმნილია რუსულ, ჩეხურ, რუმინულ, ენებზე.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 6.-თბ., 1983.-გვ.286; საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია: ქართული ენციკლოპედიის ი. აბაშიძის სახელობის მთავარი სამეცნიერო რედაქცია: georgianencyclopedia.ge; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ.419

• საქართველოს მწერალთა კავშირი, წევრი
• სკკპ, წევრი (1940-)

• საპატიო ნიშნის ორდენი

• ელდარის მზე : მოთხრობები (ავტორი). - თბილისი, ნაკადული, 1963. - 88გვ.
• მონადირის ნაამბობი : მოთხრობები (ავტორი). - თბილისი, საბლიტგამი, 1948. - 92გვ.
• ახალი გრძნობა : მოთხრობები (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა მწერალის გამ-ბა და სტ., 1944. - 62გვ.