კონსტანტინე ლორთქიფანიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი დიდი ჯიხაიში, სამტრედიის რაიონი. 

დაამთავრა ხარკოვის უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი 1893 წელს.

საქართველოში დაბრუნების შემდეგ მუშაობდა სოფელ დიდ ჯიხაიშში. სხვადასხვა დროს მუშაობდა ნუხაში, ბაქოში და სხვ. 1918 წელს იყო თბილისი მიხეილის საავადმყოფოს თერაპიული განყოფილების გამგე. 1919 წლიდან კი ქალაქის I საავადმყოფოს მთავარი ექიმი. შეისწავლიდა მუცლის ტიფის, ტუბერკულოზის, მალარიის, ღვიძლის აბსცესის, აორტის ანევრიზმის, კუჭის სეკრეციის მოშლის, კურორტოთერაპიის და სხვა საკითხებს. მან პირველმა ამიერკავკასიაში შემოიღო ტუბერკულოზით დაავადებულთა ხელოვნური პნევმოთორაქსით მკურნალობის მეთოდი. თერაპევტი.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 6.-თბ., 1983.-გვ.295; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ.431

• 1928 - შრომის გმირი