ზაქარია (აღმოსავლეთ საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი)

ზაქარია (ჯორჯაძე) იყო აღმოსავლეთ საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი 1623–1632 წლებში, ნეკრესის ეპისკოპოსი(ნეკრესელი) დაახლოებით 1613–1623 წლებში, სამეფო კარის ეკლესიის წინამძღვარი. 1614 წელს, კახეთში შაჰ-აბას I-ის შემოსევის დროს, ზაქარია კახეთიდან ლტოლვილ თეიმურაზ I-ს ახლდა იმერეთში. მან 1624  წელს ქართლის სამეფო ხელისუფლებას განაახლებინა მცხეთის საკათოლიკოსო მფლობელობა. მიმოწერა ჰქონდა რომის პაპ ურბან VIII-თან, სთხოვდა საქართველოში გამოეგზავნა მკურნალები, მხატვრები და მტრისგან გაძარცული ეკლესიებისათვის ინვენტარ-შესამოსელი, ბარძიმები. მფარველობდა იტალიელ მისიონერებს და ცდილობდა გამოეყენებინა ისინი ქვეყნის ინტერესებისათვის. მეფისა და კათოლიკოსის ურთიერთშეთანხმებით დასავლეთ ევროპაში ელჩად გაიგზავნა ნიკოლოზ ირუბაქიძე-ჩოლოყაშვილი, რასაც  კასტელის ცნობაც ამოწმებს: "ეს ნიკიფორეა, გვარად ირბახი, მეფისა და საქართველოს პატრიარქის ელჩი". ზაქარიას ურბან VIII-მ საჩუქრად გამოუგზავნა თვალმარგალიტით შემკული მიტრა და ფალონი, მაგრამ იგი ლათინური ყაიდის იყო და ზაქარიამ თეიმურაზ I-ს გადასცა.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.-გვ.321