მალაქია II გურიელი

გურიის მთავარი 1684-1685 და 1689 წლებში; ქაიხოსრო I გურიელის ძე; 1658-1684წწ. ჯერ შემოქმედის, შემდეგ ჯუმათ-შემოქმედის ეპისკოპოსი; გურიის მთავრად დასვა იმერეთის მეფე ალექსანდრე IV-მ. 1685 წელს ტახტიდან ჩამოაგდო ძმისწულმა ქაიხოსრო II გურიელმა. მალაქია ახალციხის ფაშასთან გაიქცა. ფაშამ იგი გურიაში დააბრუნა, ქაიხოსრო II-ს ფიცი დაადებინა, რომ მალაქიას არაფერს ავნებდა. მაგრამ ქაიხოსრომ ფიცი გატეხა და მალაქია II გურიელი დააბრმავა. 1689 წელს მალაქია ახალციხის ფაშას დახმარებით კვლავ დაეუფლა სამთავრო ტახტს, მაგრამ სამთავროს მართვა ვეღარ შეძლო და გურიის ფეოდალებმა იმავე წელს მთავრად მისი ძმისწული მამია III მიიწვიეს. ახალმა მთავარმა მალაქია II გურიელი კვლავ შემოქმედის ეპისკოპოსად დასვა.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 6.-თბ., 1983.-გვ.385; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ.480