სილოვან კაკაბაძე

დაბადების ადგილი: ქ. ხონი.

1921-1924 წლებში სწავლობდა მ. თოიძის სახელობის სამხატვრო სტუდიაში; 1930 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემია ი. ნიკოლაძის ხელმძღვანელობით.

1932 წლიდან ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიაში; მუშაობდა მონუმენტური და დაზგური ქანდაკების დარგში. განსაკუთრებით აღსანიშნავია მისი სკულპტურული პორტრეტები: "მეტყევე" (1935), "რ. აღლაძე" (1944), "ს. ჯანაშია (1946), "გ. ტაბიძე" (1947), "სულხან-საბა ორბელიანი" (1947), "კ. მარჯანიშვილის პორტრეტი" (1951), "ნ. კალანდარიშვილი" (1961-1967), "დ. გამრეკელი" (1963), "გენერალი ნ. თავართქილაძე" (1964), "თინათინი" (1966), "ს. კლდიაშვილი" (1969), "ციცინოს პორტრეტი" (1970), "ახალგაზრდა ქართველი დედა" (1978), "ი. ბერიტაშვილი" (1979) და სხვა. აქვს შექმნილი ძეგლები: "ი. სტალინის" (1936, ბრინჯაო, თბილისი, მტკვრის მარჯვენა სანაპირო, აიღეს 1961 წელს), "ა. წულუკიძის" (1946, ქვა, ხონი), "კ. ლესელიძის" (1977, ბრინჯაო, ლესელიძე, აფხაზეთი). მისი ნამუშევრები დაცულია შ. მირიანაშვილის სახელობის ხელოვნების მუზეუმში, მოსკოვის აღმოსავლეთის ხალხთა ხელოვნების მუზეუმში, ტრეტიაკოვის სახელმწიფო გალერიაში (მოსკოვი), დ. შევარდნაძის სახელობის ეროვნულ გალერეაში. 1942 წლიდან თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის პროფესორი, 1936-1942 წლებში რექტორი, 1950-1963 წლებში ქანდაკების კათედრის გამგე.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 5.-თბ., 1980.- გვ. 323; facebook.com

• სკკპ, წევრი (1930-)

• 1967 - საქართველოს დამსახურებული მხატვარი
• 1941 - საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე
• 1941 - სტალინური პრემია