გრიგოლ ურატაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი აცანა, ოზურგეთის მაზრა.

სწავლობდა პეტერბურგის ფსიქონევროლოგიურ ინსტიტუტში.

იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის წევრი; 1905 წლიდან მუშაობდა "მენშევიკების" ფრაქციაში; 1900-იანი წლების დასაწყისიდან ცხოვრობდა გურიაში და მუშაობდა სახალხო მასწავლებლად ლანჩხუთის სკოლაში; პარალელურად ჩართული იყო რევოლუციურ მოძრაობაში; მუშაობდა ბათუმში, ქუთაისში, თბილისში; თებერვლის რევოლუციის შემდეგ ქუთაისის კომიტეტის ორგანოს გაზეთი "სოციალ-დემოკრატის" რედაქტორ-გამომცემელი (1917); 1917 წელს საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრი მენშევიკებისაგან. ამიერკავკასიის სეიმის წევრი; საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის არსებობის დროს (1918-1921) მენშევიკური პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი, ქუთაისში მუშათა და ჯარისკაცთა დეპუტატების საბჭოს თავჯდომარე; 1919 წელს მენშევიკებისაგან  არჩეული იყო საქართველოში დამფუძნებელი კრების წევრად; რედაქტორობდა მენშევიკური პარტიის ცენტრალური ორგანოს - გაზეთ "ერთობას"; 1920 წლის 7 და 12 მაისს საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის მთავრობის სახელით ხელი მოაწერა საქართველოსა და რსფსრ-ს შორის დადებულ სამშვიდობო ხელშეკრულებას და დამატებით შეთანხმებას; საქართველოში საბჭოთა ხელისუფლების გამარჯვების შემდეგ ემიგრაციაში წავიდა; იბრძოდა საბჭოთა ხელისუფლების წინააღმდეგ; ეწეოდა ანტისაბჭოთა პროპაგანდას; ბოლო წლებში ჟურნალ "ჩვენი დროშის" (გამოდიოდა პარიზში) რედაქტორი იყო; 1929-1936წწ. რედაქტორობდა ქართული პოლიტიკური პარტიების "ერთიანი ფრონტის" პერიოდულ ორგანოს - გაზეთ "დამოუკიდებელ საქართველოს". გამოაქვეყნა რამდენიმე ნაშრომი საქართველოში სოციალისტური მოძრაობის და საზოგადოებრივი პროცესების განვითარების ისტორიის შესახებ. ქართველი პოლიტიკური მოღვაწე, მენშევიკი, რუსეთში საქართველოს პირველი ელჩი.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.10-თბ., 1986.-გვ.170; საქართველოს დამფუძნებელი კრება 1919. -თბ., 2016.-გვ.382; საზოგადოებრივი არქივი: archive.ge

• ამიერკავკასიის სეიმი, წევრი
• საქართველოს ეროვნული საბჭო, წევრი (1917-)
• ქუთაისის მუშათა და ჯარისკაცთა დეპუტატების საბჭო, თავმჯდომარე (1918-1921)