სიმონ ყიფშიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ბიღაში, ჭიათურის რაიონი. 

დაამთავრა ნოვოროსიის (ოდესის) უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი 1912 წელს.

მუშაობდა ოდესაში ექიმად; იყო ი. ანფიმოვის ასისტენტი თბილისის სახელმწიფო უნივერსიეტის სამკურნალო ფაკულტეტზე; 1925-1953წწ. განაგებდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის (1930 წლიდან სამედიცინო უნსტიტუტის) სამკურნალო ფაკულტეტის ნერვულ სნეულებათა კათედრას; 1941-1945წწ. იყო ამიერკავკასიის სამხარეო ოლქის მთავარი ნევროპათოლოგი; შეისწავლიდა ნათხემის პათოლოგიას (ცნობილია ყიფშიძის სიმპტომი ნათხემის პათოლოგიის დროს); ნერვული სისტემის ინფექციებს, პერიფერიული ნერვული სისტემის დაავადებებს; ნერვულ-კუნთოვანი აპარატის ელექტროფიზიოლოგიას, ნევროზებს და სხვა; ქართულ ენაზე დაწერილი ნევროპათოლოგიის სახელმძღვანელოს პირველი ავტორია; მას ეკუთვნის გამოკვლევები თავის ტვინის ბირთვებისა და გამტარი გზების შესახებ; 1953 წელს თბილისის ნევროპათოოგთა და ფსიქიატრთა საზოგადოებას მისი სახელი მიენიჭა; მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები. ნევროპათოლოგი, თეორიული და პრაქტიკული მეცნიერული ნევროპათოლოგიის ფუძემდებელი საქართველოში; მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი (1924); პროფესორი (1927), ნ. პოპოვის მოწაფე. 

სადისერტაციო ნაშრომი - "მასალები პატარა ტვინის პათოლოგიისათვის" (1924).   

წყარო: თბილისი: ენციკლოპედია.- თბ., 2002. - გვ.913

• 1945 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• ნერვული სნეულებანი : მოკლე სახელმძღვანელო სტუდენტებისათვის (ავტორი). - თბილისი, ცოდნა, 1961. - 312გვ.