მარიამ თალაკვაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ასკანა, ოზურგეთის მაზრა.

დამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტი 1930 წელს.

პედაგოგიური მოღვაწეობა დაიწყო 1919 წელს. იყო მარადადის, შემდეგ აჭარისწყლის დაწყებითი სკოლის გამგე-მასწავლებელი. 1912-1926 წლებში მუშაობდა ბათუმის პირველი 7-წლიანი სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლად, 1930-1935 წწ. კ. მარქსის სახელობის საჯარო ბიბლიოთეკაში(ახლანდელი საქართველოს პარლამენტის ეროვნული  ბიბლიოთეკა), 1935–1936 წწ. პედაგოგიურ მეცნიერებათა სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტში; 1936–1938წწ. შოთა რუსთაველის სახელობის ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტში; 1941–1945წწ. სახალხო განათლების მუზეუმში. 1945 წლიდან მუშაობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ახალი ქართული ენის კათედრაზე დოცენტის, შემდეგ პროფესორის(1966), ხოლო 1973 წლიდან მეცნიერ-კონსულტანტის თანამდებობაზე. კითხულობდა ქართული ენის სწავლების მეთოდიკის საუნივერსიტეტო კურსს და იკვლევდა მასთან დაკავშირებულ პრობლემებს. ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1963), პროფესორი (1996), პედაგოგ-მეთოდისტი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.-გვ.453

• ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ოზურგეთის განყოფილება, ნამდვილი წევრი

• ქართული ენის გრამატიკის სწავლების მეთოდიკა (ავტორი). - თბილისი, განათლება, 1975. - 350გვ.
• ვარლამ თოფურია : მონოგრაფია (ავტორი). - თბილისი, განათლება, 1968. - 58გვ.
• ი. გოგებაშვილის ანბანის სახელმძღვანელოთა აგების პრინციპი (ავტორი). - თბილისი, 1952. - 192გვ.