ალექსანდრე ჩხეიძე

დაბადების ადგილი: ქუთაისის გუბერნია. 

დაამთავრა თბილისის კადეტთა კორპუსი.

1904-1905წწ. მონაწილეობდა რუსეთ-იაპონიის ომში; I მსოფლიო ომში იბრძოდა კავკასიის ფრონტზე; 1917 წლის ოქტომბერში პოლკოვნიკის ჩინით დაბრუნდა საქართველოში და შეადგინა ქართული სამხედრო სკოლის პროექტი; 1919 წლის აგვისტოდან სკოლის უფროსის გენერალ გ. კვინიტაძის თანაშემწე იყო, შემდგომ კი - ნაცვალთა(უნტერ ოფიცერთა) ათასეულის უფროსი; მას მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვის ქართველ იუნკერთა აღზრდაში; 1920 წლის 2 მაისს ღამით სამხედრო სკოლაზე ბოლშევიკების თავდასხმისას იგი პირადად გაუსწორდა რამდენიმე მეამბოხეს; 1921 წლის რუსეთ-საქართველოს ომის დროს - სამხედრო სკოლის უფროსია; მისმა უნარიანმა ხელმძღვანელობამ დიდად განაპირობა იუნკერთა წარმატებები კოჯორ-ტაბახმელის ბრძოლაში; 1923 წელს ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ, დაამთავრა პოლონეთის გენერალური შტაბის აკადემია და მარშალ პილსუდსკის ბრძანებით მიენიჭა გენერლის წოდება; მეთაურობდა პოზნანის ქვეით დივიზიას; იყო "ქართველ მხედართა კავშირის" საპატიო თავმჯდომარე; 1939 წელს, როდესაც პოლონეთში ორი მხრიდან შეიჭრნენ გერმანიისა - და სსრკ ჯარები, ტყვედ ჩაუვარდა რუსებს; 1941 წელს საბჭოთა კავშირზე გერმანიის თავდასხმის შემდეგ, უკანდახევისას, იგი რუსებმა დახვრიტეს; სამხედრო მოღვაწე, გენერალი (1923).

წყარო: თბილისი: ენციკლოპედია.- თბ., 2002.-გვ.939; ვიკიპედია - თავისუფალი ენციკლოპედია: ka.wikipedia.org

• 1917 - წმინდა ვლადიმირის III ხარისხის ორდენი (მახვილებით)
• წმინდა გიორგის ორდენი